ΤΑ ΔΥΟ ΔΙΗΓΗΜΑΤΑ ΜΑΣ : ΤΟ ΔΙΚΟ ΜΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΓΙΟΥ ΜΟΥ
Η ΑΝΑΚΑΛΥΨΗ
ΜΙΑ ΠΕΡΙΕΡΓΗ ΜΕΡΑ
Η ΑΝΑΚΑΛΥΨΗ
Η
οικογένεια Πάνου είναι μια οικογένεια
σαν όλες τις οικογένειες που ζει στην Αθήνα
την σημερινή εποχή.
Οι γονείς, ο
Γρηγόρης και η Αρετή, όλη την ημέρα στη δουλειά γυρίζουν κουρασμένοι το
απόγευμα καμιά φορά και το βράδυ στο σπίτι
τους.
Τα παιδιά , ο Σωτήρης που
πηγαίνει στο γυμνάσιο και Δανάη που
πηγαίνει στο λύκειο, το πρωί στο
σχολείο, μετά φροντιστήριο,
σπίτι, διάβασμα .
Στον ελεύθερο
χρόνο βλέπουν λίγη
τηλεόραση ή στον υπολογιστή ,στο διαδικτυο και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Δεν υπάρχει
χρόνος για διάβασμα ενός καλού βιβλίου που θα τα βοηθήσει στη μόρφωση και στην
ευρύτερη καλλιέργειά τους .
Οι γονείς
φιλόδοξοι και εγκλωβισμένοι στο κυνήγι του χρήματος, έχουν ξεχάσει τελείως πόσο
ευχάριστο και εποικοδομητικό είναι το
διάβασμα ενός βιβλίου.
Μια μέρα η Αρετή διάβασε σε μια εφημερίδα ότι η Αθηνά
ανακηρύχτηκε από την UNESCO παγκόσμια πολιτιστική πρωτεύουσα του
βιβλίου για το 2018. Χαμογέλασε
μελαγχολικά. Tην ίδια
στιγμή στο σπίτι θα γινόταν κάτι
συνταρακτικό που θα άλλαζε τα δεδομένα της ζωής τους .
Η Δανάη, καθώς
έψαχνε σε ένα ντουλάπι , ανακάλυψε ένα παλιό τετράδιο εκθέσεων της μαμάς της.
Ξεφυλλίζοντας το βρήκε ένα θέμα που της έκανε μεγάλη εντύπωση .<<Το
βιβλίο ο καλύτερος μου φίλος >>
διάβασε.
Μπα από πότε ένα βιβλίο είναι φίλος
μας αναρωτήθηκε . Πήρε το τετράδιο και
άρχισε να διαβάζει. Διάβαζε έκπληκτη.
Η μαμά της ανέλυε πόσο ευεργετικό και ψυχαγωγικό είναι το διάβασμα ενός
βιβλίου.
Το βιβλίο σε ταξιδεύει, αλλάζει
και διευρύνει τους ορίζοντες σου, σε μορφώνει, εξευγενίζει τη σκέψη τον ψυχισμό
σου και σου δίνει τη δυνατότητα
να περνάς το χρόνο σου επωφελώς, χωρίς να τον σπαταλάς σε ανούσια και επιπόλαια
πράγματα.
Της έκανε εντύπωση η ωριμότητα
του λόγου και η σκέψη της μαμάς της .Αυτή
η έκθεση είναι καταπληκτική. Η μαμά έπρεπε
να μας την έχει δείξει.
Ο καθηγητής της την είχε βαθμολογήσει
με είκοσι. Θα
δώσω στη μαμά μου το τετράδιο
σκέφτηκε.
Πράγματι, το απόγευμα
όταν γύρισε η μητέρα της από τη δουλεία της
το έδωσε. Η Αρετή συγκινήθηκε
γιατί θυμήθηκε τα χρόνια στο σχολείο και την έκθεση για το βιβλίο που είχε
αριστεύσει. Όλοι μαζί συζήτησαν αυτό το θέμα που τόσο ξαφνικά προέκυψε και
άλλαζε τις συνήθειες της ζωής τους .
Κατάλαβαν ότι είχαν πάρει λάθος δρόμο, ότι η ρουτίνα της ζωής
τους έχει καταπνίξει και ο ελεύθερος
χρόνος τους καταναλωνόταν σε λάθος πράγματα.
Αύριο, θα πάμε σε ένα βιβλιοπωλείο για να αγοράσουμε μερικά βιβλία για όλους μας , να αλλάξουμε ασχολίες
και να κάνουμε τη ζωή μας καλύτερη.
Η Λουκία μια εικοσάχρονη φοιτήτρια που είναι μια γλυκιά και αισθηματική
γυναίκα που της αρέσει πολύ το διάβασμα.
Βλέπει μια μέρα στο μπροστινό ντουλάπι του σαλονιού ένα χαρτί που λέει ότι ο
πατέρας της ήταν συγγραφέας διηγημάτων.Τοτε πηγαίνει στο βιβλιοπώλη της
γειτονιάς και κολλητό φίλο του πάτερα της κύριο Ανδρέα.-Λουκία τι κάνεις εδώ
δεν είσαι στο πανεπιστήμιο;
-Όχι
- Γιατί
;
- Γιατί έμαθα
ότι ο πατέρας μου ήταν συγγραφέας.
- Και
γιατί μου το λες;
- Το ξέρεις;
-Ναι.
- Και
γιατί δεν μου το είπες ;
- Ο πατέρας σου μου είπε να μην το πω σε
κανένα.
Έτσι ο κύριος Ανδρέας ξαφνικά έδωσε στη Λουκία κάτι
τσαλακωμένα χαρτιά Αυτά τα χαρτιά ήταν τα διηγήματα που έγραφε ο πατέρας
της.Μετα από είκοσι λεπτά η Λουκία έφυγε και πήγε στο πανεπιστήμιο.
Όταν έφυγε από το πανεπιστήμιο πήγε πρώτα στη βιβλιοθήκη
της Ομόνοιας. Εκεί ήταν η κύριος η κυρία Πάνου και τα παιδιά τους.Πριν από δυο μήνες
δημιούργησαν την βιβλιοθήκη τους την βιβλιοθήκη οικογένειας Πανου. Η Λουκία
έψαχνε τους τίτλους από τα διηγήματα του.
-Γεια σας κυρία Πάνου.
-Ε,όχι και κυρία Πάνου να με λες Αρετή.
- Γιατί ;
- Γιατί δεν μου αρέσει να με λένε Κυρία
- Ωραία,θέλω τον συγγραφέα
Δημήτρη Απόστολου
-Ποιο διήγημα;
- Όλα!
-Όλα ; Γιατί τι σου είναι;
- Ο πατέρας μου!
Τότε κυρία Πάνου έμεινε άφωνη για ένα λεπτό και είπε:
-Είσαι η κόρη του διασήμου συγγραφέα Δημήτρη Απόστολου;
- Ναι. Θέλω κομμάτια
από τα διηγήματα του.
-Εντάξει έχω μερικά να σου δώσω .
Η κυρία Πάνου ήρθε
μετά από λίγη ώρα και
η Λουκία έφυγε τρέχοντας.
Η Λουκία μπήκε σπίτι και αμέσως πήγε στο δωμάτιο. Διάβασε και κατάλαβε ότι μέσα στους τίτλους
είχε πάντα τις λέξεις Αθήνα και βιβλίο
όπως ένα πολύχρωμο βιβλίο
της Αθήνας ,βιβλιοπαρουσιάσεις, μια έκθεση βιβλίου στην Αθήνα και τέλος έναν τίτλο
με ένα περίεργο νόημα. Η Αθήνα η
πρωτεύουσα του βιβλίου.Την επόμενη μέρα η Λουκία έτρεχε σε όλες βιβλιοθήκες της Αθήνας να μάθει τι σημαίνει ο τίτλος εκεί
που πήγαινε βρίσκει την μητέρα της να μιλά στο περιπτερά της γειτονιάς τον
κύριο Γιώργο.
Τι κάμεις Λουκία ; Καλά είσαι κορίτσι μου;
Ναι Τι σου είπε;
Τι κάμεις Λουκία ; Καλά είσαι κορίτσι μου;
Ναι Τι σου είπε;
-Μου είπε ότι η Αθήνα είναι πρωτεύουσα του βιβλίου και ότι
πάει να βρει ένα διήγημα του πάτερα σου
που έχει τίτλο Η Αθηνά και το
βιβλίο .
Τότε η Λουκία την φτάνει τρέχοντας και της λέει:
Η ΑΘΗΝΑ ΗΤΑΝ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΑ
ΠΡΩΤΕΥΟΥΣΑ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ.
