ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΔΙΑΛΥΣΗ

                         ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ  ΔΙΑΛΥΣΗ

Οι δύο ηλικιωμένοι κάθονταν όπως κάθε απόγευμα στο καφενείο της πλατείας για τον απογευματινό τους καφέ.

-<<Τι νέα φίλε μου>>; <<Πότε θα πας για τις ελιές>>;

-<<Θα φύγω την άλλη εβδομάδα αλλά σε καμιά δεκαριά μέρες θα γυρίσω.>>

 <<Εσύ τι νέα>>;

-Ο άλλος χάιδεψε τα γένια του .

-<<Τα ίδια όπως τα ξέρεις. Δυστυχώς ο λαός μας πάει από το κακό στο χειρότερο.>>

  -<<Να βλέπεις αυτόν εκεί με τους συντρόφους του. Κάθε βράδυ τους μαζεύει, όπως ο θεός Διόνυσος μάζευε τους Σειληνούς του τριγύρω του,για να κανονίσουν κλοπές και ληστείες. Είναι μια συμμορία κανονική. Η Αστυνομία το ξέρει και δεν κάνει τίποτα .Και να κάνει όμως μετά από λίγο πάλι έξω θα είναι >>.

-<<Θα σου πω μια ιστορία που διάβασα πρόσφατα. Όταν κάποτε ένας συγχωριανός μου έπεσε ξαφνικά από την άμαξα που οδηγούσε ,το άλογο του είχε την λογική να σταματήσει για να μην τον ποδοπατήσει και έτσι σώθηκε>>.

<<Αυτοί εκεί όμως παρόλο που είναι άνθρωποι με λογική ποδοπατούν τους συνανθρώπους.  Τους συνθλίβουν στην κυριολεξία.>>

<<Η ευτυχία κρύβεται στην απλότητα. Αλλά όλοι αυτοί ποδοπατούν την κοινωνική συνοχή και αρμονία>>.

-<<Αχ έτσι είναι φίλε μου .Δυστυχώς η ζωή μας έφτασε στο τέλμα και δεν υπάρχει σωτηρία από πουθενά. Και όλοι αυτοί που έρχονται σαν σωτήρες μόνο σωτηρία δεν φέρνουν>>.
Κανονική κοινωνική διάλυση.!!
 

 Έγραψα αυτό το διήγημα εμπνεόμενη από τις λέξεις του παιχνιδιού <<Παίζοντας με τις λέξεις>> αλλά λόγω ελάχιστου ελεύθερου χρόνου δεν πρόλαβα να το στείλω.

Η ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΜΑΣ ΓΙΑ ΤΑ ΓΕΝΕΘΛΙΑ ΤΗΣ ΜΙΑ

                  Η ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ  ΜΑΣ ΓΙΑ ΤΑ ΓΕΝΕΘΛΙΑ ΤΗΣ ΜΙΑ

    
                                    ΠΕΤΑΛΟΥΔΑ ΟΝΕΙΡΙΚΗ




Σας παρουσιάζω την δημιουργία μας για τα γενέθλια της Μia η οποία με την κατάλληλη κορνίζα θα κοσμίσει  το σπίτι μου .

ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙ ΟΝΕΙΡΙΚΗ;
 ΕΛΠΙΖΩ ΝΑ ΣΑΣ ΑΡΕΣΕΙ!!!

Πολυτεχνείο....

46η επέτειος από την Εξέγερση του Πολυτεχνείου.

17 Νοεμβρίου 1973

ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ→1. https://mariaplatakegmai.blogspot.com/2018/11/blog-post_16.html

ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ→2.https://mariaplatakegmai.blogspot.com/2019/10/blog-post.html

1. Αφιέρωμα στο Πολυτεχνείο

2. Ανάρτηση για τον Διαμαντάκο

28 Οκτωβρίου....

                                              ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ!!!

Ο ΔΙΑΜΑΝΤΑΚΟΣ

                                              Ο  ΔΙΑΜΑΝΤΑΚΟΣ
Στις 4 Αυγούστου η οικογένεια μας  μεγάλωσε διότι αποκτήσαμε ένα σκυλάκι που το βρήκε ο άνδρας μου  σε ένα πεζόδρομο αλλά υγιές. Δείτε τις πολλές ωραίες Εικόνες!

                                                       

                                                         Στο πλοίο με μια τουρίστρια.

                                                                 Πρώτη ημέρα

Το όνομά του είναι Διαμαντάκος  από τη λέξη διαμάντι 

Ακολουθεί ένα ωραίο βίντεο και σύντομα και άλλες φωτογραφίες.

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΥ Travel in litterature!!!

                    ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΥ Travel in litterature!!!

Οι Συμμετοχές
Νatassa blog tips 
Δελφινάκι
Κώστας Παπαδόπουλος
Paraskevi Lamprini

                                                      Η Κλήρωση- όλες οι συμμετοχές

                                                                  στο κουτάκι

                                          δυο συμμετοχές που κληρώθηκαν  είναι....

                                                  ο Κώστας Παπαδόπουλος και η Νατάσσα!!!
                                                                                                               

Συγχαρητήρια στους νικητές και σε όλους!

οι νικητές θα πάρουν ένα δωράκι που θα φτιάξει ο γιος μου!

ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΜΟΥ

Ένα ποίημα του Πέτρου Λυγίζου για τον πατέρα του

Για τους γονείς που χάνουμe ξαφνικά και δεν πρλαβαίνουμε να τους πούμε πόσο πολύ τους αγαπάμε και ένα μεγάλο ευχαριστώ που μας έκαναν αυτό που είμαστε σήμερα και μας έδωσαν όλα τα εφόδια για να ζήσουμε με αξιοπρέπεια και σύμφωνα με αρχές και ηθικές αξίες !!!

Για τον πατέρα μου

Πέτρου Λυγίζου

Στο σπίτι το βλέμμα του πατέρα

υψώνεται πάνω απ’ το γιασεμί

δρασκελίζει βιαστικά το βουνό

και χάνεται πέρα στον ορίζοντα.

Στην αυλή περπατώ με τα βήματά του

η συκιά πίνει κρυφά απ’ το ποτήρι του,

η πορτοκαλιά ξεράθηκε,

κι αυτός ο Αύγουστος έμεινε πια μονάχος…

Τίποτα…

εκτός από το μισάνοιχτο παράθυρο

που επιμένει να κοιτάζει το απέραντο πέλαγος,

μια συνομήλική του ροδοδάφνη που συνεχίζει να μουρμουρίζει

την υπόκωφη μουσική του βοριά

κι ίσως, τη βαριά σκιά που αφήνει ο χρόνος,

όταν -αδιάφορος, αμείλικτος-

προσπερνά τους ανθρώπους

αποκαλύπτοντας τη μόνη αλήθεια του εφήμερου ταξιδιού μας:

τον θάνατο…

Κι έμεινα πάλι μόνος..

μόνος να ονειρεύομαι, να λαχταρώ, να νοσταλγώ το παρελθόν,

να ταξιδεύω στα παιδικά μου χρόνια

ανάμεσα στα σταφύλια, στα σύκα που ξεραίναμε στο πηγάδι,

ανάμεσα στα κλαριά της ελιάς που κρυβόμουν,

ανάμεσα στο φως της πανσελήνου τις Αυγουστιάτικες νύχτες,

στα κύματα που έλουζαν την εφηβεία μου..

Μεγάλωσα, πατέρα…

Έφυγες όμως λίγο ξαφνικά και…

και δεν πρόλαβα να σου πω ότι..

ότι πάνω απ’ όλα τα παιδικά μου όνειρα,

δέσποζες εσύ,

σαν ελιά προαιώνια,

σαν γιγάντιος περιπατητής του άγριου βουνού,

πιο πολύ, σαν πατέρας…

Δεν κλαίω.

Άλλωστε, το ξέρω, είσαι κοντά μου..

Κι έτσι, απόψε πάλι θα περπατήσουμε μαζί… θέλεις;

Θα σε κρατώ απ’ το χέρι, ναι, όπως με κράταγες εσύ,

θα κατεβούμε το πέτρινο καλντερίμι

κι όπως θα περπατάμε χαρούμενοι,

θα ακούμε την ανάσα του βοριά που θα αντηχεί στα γκρεμισμένα σπίτια

και στο βάθος -ατέλειωτη, δεσποτική, φωτεινή-

θα μας περιμένει η θάλασσα που αγάπησες…

Copyright © Πέτρος Λυγίζος All rights reserved, 2019
Στη συνοδευτική εικόνα βλέπετε φωτογραφία της Στέλλας Σιδηροπούλου

ΟΙ ΣΥΜΜΕΤΟΧΕΣ ΜΟΥ ΣΤΟ 23 , 24 ΣΥΜΠΟΣΙΟ ΠΟΙΗΣΗΣ

                                 23 ΣΥΜΠΟΣΙΟ ΠΟΙΗΣΗΣ
 ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΜΟΥ ΠΟΥ ΕΧΑΣΑ ΠΡΟΣΦΑΤΑ ΚΑΙ ΞΑΦΝΙΚΑ
           ΜΠΑΜΠΑ ΣΕ ΑΓΑΠΩ  - ΜΟΥ ΛΕΙΠΕΙΣ  -ΛΕΙΠΕΙΣ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ

                                             ΑΙΏΝΙΟ ΕΡΩΤΗΜΑ

Θεέ μου

Εγώ  μια ύπαρξη

στον κόσμο

Ένα όραμα πνεύματος

μιας αγάπης σταλιά

Γιατί ζω γιατί υπάρχω

Κάθε πρωί ξυπνώ

δουλεύω τρώω πίνω

διασκεδάζω τραγουδώ

χορεύω ερωτεύομαι

χάνω χάνομαι

διαλύω καταστρέφω

θυμώνω συμφιλιώνω

αρρωσταίνω

γιατρεύομαι κοιμάμαι

ονειρεύομαι

Γιατί

Πραγματοποιώ απογοητεύομαι

κλαίω λυπάμαι

Κάνω δώρα μου κάνουν

ταξιδεύω

διαβάζω ...

Επιτυχίες Αποτυχίες

Γιατί

Κάθε μέρα πεθαίνω

Φοβάμαι το  Θάνατο

Μια μέρα ένα πρωί

ένα απόγευμα

ένα βράδυ

Πεθαμένη στο σύμπαν

Γιατί Θεέ μου

να ζω στο διάβα της ζωής

διαρκής πόνος είναι

Δείξε μου το νόημα της ύπαρξης

δεν το βρίσκω

Σε όλα αυτά που κάνω

σε όλα αυτά που ψάχνω

σε όλα αυτά που με σπρώχνουν

διαρκώς Σε Σένα

Μια μέρα θα είμαι στο νεφέλωμα

Μαζί Σου

Αιώνια

Μια ελπίδα ζητώ

να συνεχίσω ...

Μια πίστη ζητώ

να δημιουργήσω...

Λύτρωση...

Aιωνιότητα... Αιώνιο Ερώτημα...
      24 Συμποσιο Ποιησης με θεμα το ηλιοβασίλεμα

Η ΑΓΑΠΗ ΜΑΣ

Την ζωή μας ζήσαμε

όλα τα αφήσαμε

όλα μας τα αγαθά

τίποτα δε θελήσαμε

Την ζωή μας ζήσαμε

αγάπη δώσαμε

αγάπη πήραμε

σαν ηλιοβασίλεμα 

στο βάθος του ορίζοντα

στη θάλασσα ένα καλοκαίρι

βουτήξαμε κολυμπήσαμε

για τ' ανοιχτά τραβήξαμε
                             

  Την αγάπη ζήσαμε

 μια αγάπη αιώνια

  μια χαρά απέραντη

στα χρώματα βαμμένη

Η ψυχή μου με την ψυχή σου
μαζί για πάντα
σαν την ανατολή του ήλιου
με τη δύση του

Στον κόσμο και την πλάση
στο σύμπαν το απέραντο
σε αγγίζω και πετάω
αγάπη παντοτινά  ηλιοβαμμένη

BLOGΓΕΝΕΘΛΙΑ , 1 ΧΡΟΝΟΣ ΜΑΖΙ...

Γεια σας φίλοι μου ,σαν σήμερα γεννήθηκε αυτό το Blog  .Το  Blog αυτό βγήκε για να γνωρίσω νέους ανθρώπους , να μάθω πράγματα , να σας πω πράγματα , να μιλάμε και να είμαστε καλά.

Μέτα απο σκέψεις που είχα αν θα κάνω ανάρτηση για τα Μπλογκγενέθλια αποφάσισα να την κάνω , πάρα την δύσκολη κατάσταση που είμαι ,μετά την στήριξη που μου δώσατε για το θάνατο του Πάτερα μου, Αποφάσισα να σας κάνω ένα μεγάλο δώρο . Να κάνω ένα διαγωνισμό για τα μπλογκγενέθλια.

                 ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΣ  1 ΧΡΟΝΟ BLOG TRAVEL IN LITTERATURE!


                                                       ΟΔΗΓΙΕΣ

Ο ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΣ  ΘΑ ΔΙΑΡΚΕΣΕΙ ΑΠΟ ΣΗΜΕΡΑ 21/5 ΕΩΣ 29/9
           ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΤΕ ΣΧΟΛΙΟ ΣΤΗ ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΑΥΤΗ.
       ΟΣΟΙ ΚΑΝΟΥΝ ΣΧΟΛΙΟ ΘΑ ΜΠΟΥΝ ΣΤΗ ΚΛΗΡΩΣΗ
Η ΚΛΗΡΩΣΗ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΜΕ ΤΟ ΚΛΑΣΙΚΟ ΤΡΟΠΟ ΤΑ ΧΑΡΤΑΚΙΑ
Ο ΓΙΟΣ ΜΟΥ  ΘΑ ΚΟΨΕΙ ΧΑΡΤΑΚΙΑ ΚΑΙ ΘΑ ΓΡΑΨΕΙ ΤΑ ΟΝΟΜΑΤΑ ΠΟΥ ΕΚΑΝΑΝ ΣΧΟΛΙΟ.
    ΘΑ ΤΑ ΒΑΛΕΙ ΣΕ ΚΟΥΤΙ , ΘΑ ΤΡΑΒΗΞΕΙ ΔΥΟ ΧΑΡΤΑΚΙΑ
          ΚΑΙ ΘΑ ΤΑ ΒΓΑΛΩ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ
ΟΙ ΝΙΚΗΤΕΣ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΔΥΟ, ΚΑΙ ΤΑ ΔΩΡΑ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΧΕΙΡΟΠΟΙΗΤΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΓΙΟ ΜΟΥ.
ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΘΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΟΥΝ ΟΛΑ ΜΑΖΙ ΣΤΙΣ 30/09/2019



ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΓΙΑ ΤΟΝ ΥΠΕΡΟΧΟ ΧΡΟΝΟ ΠΟΥ ΜΟΥ ΧΑΡΙΣΑΤΕ ΚΑΙ ΘΑ ΣΥΝΕΧΙΣΟΥΜΕ ΕΤΣΙ , ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΓΙΑ ΤΟΣΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΠΟΥ ΓΝΩΡΙΣΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΠΟΥ ΘΑ ΓΝΩΡΙΣΩ . ΣΑΣ ΑΓΑΠΩ! ΦΙΛΙΑ

     

ΤΟ ΔΩΡΟ ΑΠΟ ΓΙΟΡΤΗ ΤΗΣ ΜΗΤΕΡΑΣ

Προχθές ήταν η γιορτή της μητέρας και ο γιος μου έκανε αυτό το δώρο για έμενα⇩

Πάρα το πένθος για το Πατέρα μου θα πρέπει να συνεχίσω με δυσκολία να κάνω αναρτήσεις στο  blog  μου. Για λίγο καιρό θα μειωθούν οι αναρτήσεις και θα γίνουν ελάχιστες , θα ξανακάνω ανάρτηση όταν κάνω διαγωνισμό για το 1 χρόνο του blog. Θα τα πούμε φίλοι μου Φιλάκια 

ΑΝΤΙΟ ΜΠΑΜΠΑ...

ΑΝΤΙΟ ΜΠΑΜΠΑ ΜΟΥ ΘΑ ΣΕ ΘΥΜΟΜΑΣΤΕ  ΠΑΝΤΑ ΣΕ ΑΓΑΠΑΩ ΠΟΛΥ ΔΕΝ ΤΟΝ ΑΝΤΕΧΩ ΤΕΤΟΙΟ ΠΟΝΟ...





ΑΝΤΙΟ ΠΑΠΠΟΥ ,ΔΕΝ ΘΑ ΣΕ ΞΕΧΑΣΩ ΠΟΤΕ , ΗΣΟΥΝ Ο ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΠΑΠΠΟΥΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΑΝΤΙΟ...

ENA ΠΟΙΗΜΑ ΜΟΥ 2

                               

                                                         ΑΥΡΑ ΘΑΛΑΣΣΙΝΗ

Θάλασσα
Μάνα μαγική
Μάνα ονειρεμένη
Τα κύματα πέφτουν με ορμή στα βράχια της ζωής
Γλάροι κατάλευκα πουλιά πετούν και συναρπάζουν
καΐκια καράβια μακρινά βλέπω να πλησιάζουν
στο λιμάνι της σκέψης
Κοιτώ θωρώ
γαλάζια σύννεφα ταξιδιάρικα
στον ορίζοντα της ψυχής
Θεική μέρα στην ακροθαλασσιά
μάζεψα κοχύλια πέτρες χρωματιστές
στην αμμουδιά σκέψεις θαλασσινές
με συντρόφευαν
Γαλάζιο πέπλο
βάρκες κυματιστές
στο πέλαγος
δελφίνια παίζουν σαν παιδιά
λευκά νιάτα
όλο κοντά μου είσαι
Μια θάλασσα μια αγκαλιά
ζωή που αναζητώ
που βρίσκω που αφήνω
στα νησιά της συναρπαστικής βραδιάς
πίνω το κρασί μου
Πόθος μαγικός
μεθάω στο κορμί σου
Θάλασσα συνέχεια
ζω την ύπαρξή σου

ΕΝΑ ΠΟΙΗΜΑ ΜΟΥ

               
                          

                                                  Ο ΗΛΙΟΣ   ΤΗΣ ΑΝΟΙΞΗΣ




Κάθε πρωί σε βλέπω
να προβάλλεις από το βουνό της ζωής μου
βγαίνεις και με φωτίζεις
Με σένα ξεχνώ τις λύπες μου
αγγίζω τις χαρές μου
μαζεύω τα λουλούδια της πρωινής αυγής
Πετάω με πεταλούδες, με μέλισσες
στο κάμπο της πνοής μου
Ήλιε μου τις αχτίδες σου
δώσε μου να αγγίξω
και ας καώ στο διάβα
τις ξένοιαστης  ζωής
Μια μέρα σαν και αυτή
μαζί σου να πετάξω
σε κόσμους αλαργινούς
σε τόπους ξεχασμένους
σε θάλασσες απέραντες
φωτίζοντας τον κόσμο
Ήλιε μου κυρίαρχε
του κόσμου η χαρά 
 ελπίδα δροσερή

ΦΩΤΕΙΝΟ ΜΟΝΟΠΑΤΙ

                          

                               ΦΩΤΕΙΝΟ ΜΟΝΟΠΑΤΙ

Πέρασα από εκεί που ήταν σκοτεινά

Ήμουν χαρούμενη τότε .

Ήμουν στα σύννεφα ψηλά, με μια εξουσία

περίεργη στα χέρια μου, κρατώντας, προχωρούσα

εκεί που ήταν λουλούδια  την αυγή ,το φως το μεσημέρι,

την νύχτα γλυκά με νανούριζαν στο κήπο τα ζουζούνια.

Ήταν ο παράδεισος της λησμονιάς, του πόνου η λιακάδα,

η φουρτούνα της θάλασσας ,

τα κύματα ξεσπούσαν στα βράχια

της θλίψης.

Το χάρισμα που ήρθε ξαφνικά χτύπησε την πόρτα της ζωής  μου.

Μου έδωσε την συνέχεια της ψυχής,

μια στάλα δόξα ήθελα, μια χαρά στη ματαιότητα του δρόμου.

Ήμουν χαρούμενη τότε, που σε είδα στη ζωή  της πόλης.

Που τραβήξαμε τον δρόμο της αναμονής.

Όλα έγιναν ένα θαύμα, μια πομπή συναισθημάτων.

Ήμουν χαρούμενη τότε.

Ένιωθα  και ήμουν χαρούμενη .

Γνώρισα ανθρώπους, γνώρισα εσένα, τη φύση. τον ουράνιο θόλο.

Η βροχή έπεφτε, έδινε ζωή , ο ήλιος έδινε νιότη

Τα πουλιά έδιναν δύναμη να πετάξουμε να δούμε άλλους κόσμους .

άλλες θάλασσες, άλλες σκέψεις.

Δεν ήταν για πολύ…..

Σε μια ώρα έγιναν στάχτη μαύρισαν στη φωτιά των δακρύων.

Στην παλίρροια, στη ριπή του ανέμου, έγιναν καπνός.

Έφυγα για το μακρύ ταξίδι χωρίς έλεος, χωρίς μετάνοια

Δεν υπάρχει άφεση ,ούτε συναίσθημα

Όχι δεν είμαι πια χαρούμενη

Δεν υπάρχω  για να είμαι χαρούμενη 

Αφιερώνεται στους νεκρούς από την φωτιά στο Μάτι. 

 ❇❇❇❇❇❇❇❇❇❇❇❇❇❇❇❇❇❇❇❇❇❇❇❇❇❇

Αντρέ Μπρετόν:Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΕΙΝΑΙ Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΟΠΟΙΑ ΚΙ ΑΝ ΕΙΝΑΙ Η ΕΡΩΤΗΣΗ

ΑΝΤΡΕ ΜΠΡΕΤΟΝ : 

Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΕΙΝΑΙ Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΟΠΟΙΑ ΚΙ ΑΝ ΕΙΝΑΙ Η ΕΡΩΤΗΣΗ






Ο Αντρέ Μπρετόν ήταν Γάλλος συγγραφέας Είναι ο θεμελιωτής και κύριος θεωρητικός του υπερρεαλιστικού κινήματος  και εμπνευστής του μανιφέστου του. Γεννήθηκε στις 18 Φεβρουαρίου 1896 στη Τinchebtay Borage της Γαλλίας.

 Ο Μπρετόν σφράγισε τη λογοτεχνικά και καλλιτεχνικά τον 20ο αιώνα, με την ανατρεπτική και ανορθόδοξη σκέψη, την επαναστατική λογική του, τα οράματα και τη φαντασία του. Μαζί με  άλλους καλλιτέχνες της εποχής του , υποστήριξε τη μελλοντική συγχώνευση δύο  αντιφατικών καταστάσεων, του ονείρου και της πραγματικότητας,

Σπούδασε Ιατρική και Ψυχιατρική στο Παρίσι λίγο πριν επιστρατευθεί το 1915 λόγω του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου. Αποσπάστηκε σε διάφορα ψυχιατρικά κέντρα, μυήθηκε την εποχή εκείνη στο έργο του Σίγκμουντ Φρόυντ, το οποίο τότε, ήταν πολύ λίγο γνωστό στη Γαλλία. Το 1916, συνάντησε στο νοσοκομείο της Ναντ τον συγγραφέα Ζακ Βασσέ, ο οποίος άσκησε σημαντική επίδραση πάνω του. Τον επόμενο χρόνο, γνωρίστηκε ακόμα με τον επίσης ασκούμενο ιατρό Λουί Αραγκόν καθώς και με τον σημαντικό ποιητή Γκιγιώμ Απολλιναίρ, μέσω του οποίου ήρθε σε επαφή και με τον Φιλίπ Σουπώ. Το 1919 ήταν η χρονιά που ο Μπρετόν δημοσίευσε την πρώτη του ποιητική συλλογή Ενεχυροδανειστήριο. Μαζί ξεκίνησε με τους Λουί Αραγκόν και Φιλίπ Σουπώ, τη λογοτεχνική επιθεώρηση Litterature (Λογοτεχνία).

Από την άνοιξη μέχρι το καλοκαίρι του 1919, έγραψε σε συνεργασία με τον Σουπώ μια σειρά από κείμενα χρησιμοποιώντας την μέθοδο της αυτόματης γραφής, τα οποία αποτέλεσαν τελικά το βιβλίο Τα «Μαγνητικά Πεδία».  Οργάνωσε την πρώτη υπερρεαλιστική ομάδα ενώ στις 15 Οκτωβρίου 1924 κυκλοφόρησε το Μανιφέστο του Υπερρεαλισμού, ένα από τα σημαντικότερα κείμενα ,με το οποίο έγινε η έναρξη του κινήματος  ως οργανωμένο καλλιτεχνικό κίνημα στη βάση συγκεκριμένων θεωρητικών αρχών. Στην οδό Γκρενέλ του Παρισιού, λειτούργησε επίσης το Γραφείο Υπερρεαλιστικών Ερευνών. Το Δεκέμβριο του 1924 ίδρυσε επιπλέον ένα νέο λογοτεχνικό περιοδικό της υπερρεαλιστικής ομάδας, με τίτλο «Η Υπερρεαλιστική Επανάσταση», η έκδοσή του οποίου σταμάτησε το 1929.

Το 1930, ίδρυσε το νέο περιοδικό του υπερρεαλισμού «Ο Υπερρεαλισμός στην υπηρεσία της Επανάστασης», με κύριο στόχο την σύνδεση του ποιητικού έργου με την πολιτική. Την ίδια περίπου περίοδο, δημοσιεύτηκε η «Άμωμος Σύλληψη», σε συνεργασία με τον ποιητή Πωλ Ελυάρ. Το βιβλίο αυτό, είναι το μοναδικό, ως σήμερα, που περιέχει ένα δοκίμιο αποτίμησης του λεκτικού παραληρήματος διαφόρων κατηγοριών φρενοβλαβών. Σύμφωνα με τους συγγραφείς, η υστερία αποτελεί την «πιο μεγάλη ποιητική ανακάλυψη του τέλους του [19ου] αιώνα».Το Μάιο του 1938 επισκέφτηκε το Μεξικό, όπου συνάντησε τον Λέων Τρότσκι, με τον οποίο συνέταξε στις 25 Ιουλίου, ένα κείμενο με τον τίτλο «Για μία ανεξάρτητη επαναστατική τέχνη». Το κείμενο υπογράφτηκε τελικά από τον Μπρετόν και τον Μεξικανό ζωγράφο Ντιέγκο Ριβέρα.

Στα τελευταία είκοσι περίπου χρόνια της ζωής του, έγραψε πολλά κείμενα ως προλόγους σε βιβλία άλλων συγγραφέων ή για καταλόγους εκθέσεων ζωγράφων. Το 1957 εκδόθηκε και η τελευταία του ποιητική συλλογή με τον τίτλο «Αστερισμοί», αποτελούμενη από είκοσι δύο πεζά ποιήματα που συνοδεύονταν από ισάριθμα έργα του Χουάν Μιρό. ‘Επασχε από χρόνιο άσθμα και η υγεία του επιδεινώθηκε το καλοκαίρι του 1966. Στις 27 Σεπτεμβρίου εισήχθεκε  στο νοσοκομείο λόγω μίας έντονης κρίσης δύσπνοιας, και την επόμενη μέρα, στις 28 Σεπτεμβρίου, έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 70 ετών.

‘Εχει πει:

Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΕΙΝΑΙ Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΟΠΟΙΑ ΚΙ ΑΝ ΕΙΝΑΙ Η ΕΡΩΤΗΣΗ  

Αγάπη είναι όταν συναντάς κάποιον και σου λέει κάτι καινούργιο για τον εαυτό σου.

Μια λέξη και όλα σώζονται. Μια  λέξη και  όλα χάνονται.


Η αγάπη είναι πάντα μπροστά σας. Αγαπήστε

ΤΑ ΔΩΡΑ ΤΗΣ ΜΑΡΙΑΣ ΕΛΕΝΑΣ 3

                                 ΤΑ  ΔΩΡΑ ΤΗΣ ΜΑΡΙΑΣ ΕΛΕΝΑΣ  3

 Πριν λίγες μέρες πήρα και άλλα χειροποίητα στολίδια από τη Μαρία- Έλενα για την συμμετοχή μου στο διαγωνισμό για το χειροποίητο στολίδι που διοργάνωσε η ίδια. Μαρία- Έλενα τα στολίδια σου είναι πανέμορφα. Σε ευχαριστώ πολύ και σου εύχομαι ο,τι καλύτερο .


Ένα γούρι

 Ένα στολίδι

 Μια καρτούλα.

Η ΠΕΡΙΦΡΑΣΤΙΚΗ ΠΕΤΡΑ ΤΗΣ ΚΙΚΗΣ ΔΗΜΟΥΛΑ

Η ΠΕΡΙΦΡΑΣΤΙΚΗ ΠΕΤΡΑ 


Μίλα.
Πες κάτι, οτιδήποτε.
Μόνο μη στέκεις σαν ατσάλινη απουσία.
Διάλεξε έστω κάποια λέξη,
που να σε δένει πιο σφιχτά
με την αοριστία.
Πες:
«άδικα»,
«δέντρο»,
«γυμνό».
Πες:
«θα δούμε»,
«αστάθμητο»,
«βάρος».
Υπάρχουν τόσες λέξεις που ονειρεύονται
μια σύντομη, άδετη, ζωή με τη φωνή σου.
Μίλα.
Έχουμε τόση θάλασσα μπροστά μας.
Εκεί που τελειώνουμε εμείς
αρχίζει η θάλασσα.
Πες κάτι.
Πες «κύμα», που δεν στέκεται.
Πες «βάρκα», που βουλιάζει
αν την παραφορτώσεις με προθέσεις.
Πες «στιγμή»,
που φωνάζει βοήθεια ότι πνίγεται,
μην τη σώζεις,
πες
«δεν άκουσα».
Μίλα.
Οι λέξεις έχουν έχθρες μεταξύ τους,
έχουν τους ανταγωνισμούς:
αν κάποια απ’ αυτές σε αιχμαλωτίσει,
σ’ ελευθερώνει άλλη.
Τράβα μία λέξη απ’ τη νύχτα στην τύχη.
Ολόκληρη νύχτα στην τύχη
Μη λες «ολόκληρη»,
πες «ελάχιστη»,
που σ’ αφήνει να φύγεις.
Ελάχιστη
αίσθηση,
λύπη
ολόκληρη
δική μου .
Ολόκληρη νύχτα.
Μίλα.
Πες «αστέρι», που σβήνει.
Δεν λιγοστεύει η σιωπή με μια λέξη.
Πες «πέτρα»,
που είναι άσπαστη λέξη.
Έτσι, ίσα ίσα,
να βάλω έναν τίτλο
σ’ αυτή τη βόλτα την παραθαλάσσια.
Κική Δημουλά
Από τη συλλογή Το Λίγο του κόσμου, 1971

Διακεκριμένη και πολυβραβευμένη ποιήτρια της δεύτερης μεταπολεμικής γενιάς, με μεγάλη απήχηση στο αναγνωστικό κοινό.
 Ένα ποίημά της, λοιπόν, που το διαβάσαμε σε ένα εστιατόριο στο Κουκάκι.Έχει μεγάλη αξία όταν μια απλή κυριακάτικη βόλτα για φαγητό μετατρέπεται σε λογοτεχνικό ταξίδι και τα νέα παιδιά γνωρίζουν την ποίηση και την λογοτεχνία με τόσο απλό και πρωτότυπο τρόπο Μπράβο!!!

ΠΕΡΙΚΛΗΣ- ΘΟΥΚΥΔΙΔΗΣ-ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

 

ΤΙ ΕΛΕΓΕ Ο ΠΕΡΙΚΛΗΣ ΣΤΟΝ ΕΠΙΤΑΦΙΟ  ΤΟΥ ΘΟΥΚΥΔΙΔΗ ΓΙΑ ΤΟ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟ ΠΟΛΙΤΕΥΜΑ


Ο Περικλής στον Επιτάφιο στον επικήδειο λόγο που εκφώνησε προς τιμήν των νεκρών του πρώτου έτους του Πελοποννησιακού Πολέμου αναφέρθηκε στην αθηναϊκή δημοκρατία . Τον εκφώνησε το 430 Π.Χ. Αυτή η εξέχουσα κορυφαία πολιτική και πνευματική προσωπικότητα αναφέρει πολύ σωστά τι πρέπει να έχει μια Δημοκρατία και πια πρέπει να είναι η σχέση της μς τους πολίτες της καθώς και οι σχέσεις των πολιτών μεταξύ τους. Ελευθερία,ισότητα απέναντι στους νόμους,αξιοκρατία αξιοπρέπεια,ίσα δικαιώματα αλλά και υποχρεώσεις των πολιτών ,υπακοή στους άρχοντες και τους νόμους αλλά με σεβασμό και χωρίς καχυποψία .
Αυτή η Δημοκρατία είναι αναφέρει είναι παράδειγμα προς μίμηση για τους άλλους αφού επιδεικνύει όλα όσα πρέπει να έχει μια σωστή πολιτειακή εξουσία.
Αναφέρει λοιπόν στο κεφάλαιο 37 του Επιταφίου:

To  πολίτευµα που έχουμε δεν αντιγράφει τους νόµους των άλλων αλλά πιο πολύ εμείς οι ίδιοι είµαστε παράδειγµα σε µερικούς παρά µιµητές τους. Και επειδή η εξουσία δε βρίσκεται στα χέρια των ολιγαρχικών αλλά του δήμου, ονομάζεται δημοκρατία. Ωστόσο όταν πρόκειται για τις ιδιωτικές διαφορές, σύμφωνα με τους νόμους όλοι έχουν τα ίδια δικαιώματα.  Όσο αφορά την προσωπική επιβολή, ανάλογα με τη διάκριση του καθένα σε κάποιον τομέα τον προτιμούν στα δημόσια αξιώματα με βάση όχι τόσο την κοινωνική τάξη όσο την ικανότητά του. Ούτε πάλι εφόσον μπορεί να προσφέρει κάποια υπηρεσία στην πόλη μας εμποδίζεται από φτώχια, εξαιτίας της ασημότητας της κοινωνικής του θέσης. Τις σχέσεις μας, από την άλλη, με την πολιτεία τις διέπει η ελευθερία αλλά και στις  καθηµερινές μας ασχολίες είμαστε απαλλαγμένοι από καχυποψία μεταξύ μας, χωρίς να αγανακτούμε με  το γείτονά μας αν κάνει κάτι όπως του αρέσει, ούτε παίρνουµε απέναντί του το ύφος πειραγμένου, πράγµα που δεν επιφέρει ποινή όμως είναι ενοχλητικό. Και ενώ στις ιδιωτικές μας σχέσεις δεν ενοχλούμε ο ένας τον άλλο  στα δηµόσια πράγµατα από εσωτερικό σεβασμό, δεν κάνουµε παρανοµίες, με υπακοή σ’  αυτούς που κάθε φορά διοικούν την πόλη  και στους νόμους και μάλιστα σε όσους από αυτούς ισχύουν για την προστασία αυτών που αδικούνται  και σε όσους, αν και άγραφοι, φέρνουν όµως ντροπή αναµφισβήτητη στους παραβάτες.

Δυστυχώς στις μέρες μας δεν βλέπω να υπάρχει τίποτα από αυτά που αναφέρει ο μεγάλος αυτός ηγέτης αυτά τα ηθικά διδάγματα σε μια χώρα που γέννησε την Δημοκρατία καταπατιούνται υπερ των τάξεων και των πολιτικών παρατάξεων.