ΕΝΑ ΠΟΙΗΜΑ ΜΟΥ

               
                          

                                                  Ο ΗΛΙΟΣ   ΤΗΣ ΑΝΟΙΞΗΣ




Κάθε πρωί σε βλέπω
να προβάλλεις από το βουνό της ζωής μου
βγαίνεις και με φωτίζεις
Με σένα ξεχνώ τις λύπες μου
αγγίζω τις χαρές μου
μαζεύω τα λουλούδια της πρωινής αυγής
Πετάω με πεταλούδες, με μέλισσες
στο κάμπο της πνοής μου
Ήλιε μου τις αχτίδες σου
δώσε μου να αγγίξω
και ας καώ στο διάβα
τις ξένοιαστης  ζωής
Μια μέρα σαν και αυτή
μαζί σου να πετάξω
σε κόσμους αλαργινούς
σε τόπους ξεχασμένους
σε θάλασσες απέραντες
φωτίζοντας τον κόσμο
Ήλιε μου κυρίαρχε
του κόσμου η χαρά 
 ελπίδα δροσερή