ΤΟ ΓΟΥΡΙ ΤΗΣ ΑΧΤΙΔΑΣ

                                                    ΤΟ ΓΟΥΡΙ ΤΗΣ ΑΧΤΙΔΑΣ 


Μετά τα δώρα της Mia της Νίκης ήρθε και το πανέμορφο γούρι  της Αχτίδας για καλή χρονιά με μια όμορφη κάρτα με ευχές . Αχτίδα σε ευχαριστώ πολύ και σου εύχομαι ο νέος χρόνος να σου φέρει μόνο χαρές και υγεία σε σένα και την οικογένειά σου.

Ο  Δεκέμβιος μου έφερε πολλά δώρα!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΑΡΧΑΙΟΥ ΘΕΑΤΡΟΥ

                                            Η ΙΣΤΟΡΙΑ  ΤΟΥ ΑΡΧΑΙΟΥ ΘΕΑΤΡΟΥ 


 Το αρχαίο θέατρο οφείλει την καταγωγή του στο διθύραμβο (άσμα με συνοδεία αυλού που είχε σχέση με τη ζωή  και τη λατρεία του Διονύσου του θεού του κρασιού ) και στους χορούς προς τιμήν του.
Στην Αθήνα δύο φορές το χρόνο τελούσαν θρησκευτικές εκδηλώσεις τα Λήναια και τα Μεγάλα Διονύσια.Σε κάθε πόλη υπήρχε και ένα θέατρο. Στην αρχή το θέατρο το αντιμετώπιζαν σαν χώρο θρησκευτικής λατρείας και για αυτό τα έκτιζαν κοντά σε ναό.Αργότερα επεκτάθηκε στο ψυχαγωγικό του χαρακτήρα και δημιουργήθηκε η θεατρική τέχνη όπως την ξέρουμε.Η παρουσία των θεατών ήταν υποχρεωτική και οι θρησκευτικές εκδηλώσεις κρατούσαν πολλές ημέρες.Προσέφεραν επίσης γνώσεις για διάφορα θέματα της πόλης .Το αρχαιότερο τμήμα του θεάτρου ήταν η ορχήστρα -κυκλική Εκεί διαδραματίζεται ο χορός.Οι θεατές αρχικά ήταν όρθιοι -αργότερα έφτιαξαν ξύλινα ειδώλια -πέτρινα -μαρμάρινα Ήταν το κοίλον. Η σκηνή κατασκευάστηκε αργότερα στην αρχή επίπεδη και μετά ανυψωμένη λίγο πάνω από την ορχήστρα.
Οι  αρχαίοι  παρατήρησαν ότι γύρω από τον ομιλητή στην αγορά οι ακροατές δημιουργούσαν έναν κύκλο . Γι αυτό το κοίλον κατασκευάστηκε κυκλικό ώστε όλοι οι θεατές να βλέπουν χωρίς εμπόδια το ίδιο. Επίσης επέλεγαν υπαίθριους χώρους μεγάλους και κοντά σε λόφους για απόλυτη ησυχία και καλή ακουστική. Οι χώροι αυτοί είχαν και καλύτερη ακουστική και μάζευαν περισσότερους θεατές οι οποίοι άκουγαν καλά έβλεπαν με άνεση το θέαμα .

                                           ΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΤΗΣ ΕΠΙΔΑΥΡΟΥ

Το θέατρο της Επιδαύρου είναι ένα εξαίρετο μνημείο ελληνιστικής αρχιτεκτονικής Θεωρείται το τελειότερο θέατρο από άποψης ακουστικής και αισθητικής.Είναι το πιο διάσημο και επιβλητικό στη Ελλάδα.Είναι χτισμένο στη δυτική πλαγιά του όρου Κυνόρτιου και στο νοτιοανατολικό άκρο του ιερού που ήταν αφιερωμένος στο θεό Ασκληπιό και  με  μέγιστη χωρητικότητα 13.000 -14.000 θεατών χτίστηκε με σκοπό την διοργάνωση μουσικών ωδικών και δραματικών αγώνων. Επίσης χρησιμοποιήθηκε ως μέσο θεραπείας των ασθενών.
Το αρχαίο θέατρο κατασκευάστηκε από τον Πολύκλειτο το Νεότερο, αναφέρει ο Παυσανίας, σε 2 φάσεις. Στο χώρο της Επιδαύρου χαρακτηριστικά είναι:
Ο ναός του Ασκληπιού
Ο ναός της Αρτέμιδας.
Ο θόλος της Επιδαύρου με τον κυκλικό λαβύρινθο στο δάπεδο που σώζεται μέχρι σήμερα και φανερώνει ότι χρησιμοποιήθηκε για θρησκευτικές τελετές.
Το μνημείο διαιρείται σύμφωνα με την διάρθρωση των θεάτρων σε 3 μέρη :
Στο κοίλο - στην ορχήστρα και στο σκηνικό οικοδόμημα.
Η ορχήστρα έχει κυκλικό σχήμα με το βωμό ή θυμέλη στο κέντρο.  Το θέατρο  διαθέτει εξαίρετη ακουστική λόγω της κλίσης του εδάφους και της μαρμάρινης κατασκευής του.
Άλλα θέατρα είναι της Δωδώνης της Μεγαλόπολης Μεσσήνης Διονύσου Δελφών  Ερέτριας
Δήλου Λάρισας Βεργίνας Φιλίππων  Κασσώπης Μαντίνειας και Μυτιλήνης.

ΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΤΗΣ ΕΠΙΔΑΥΡΟΥ

Το Κοίλον: Το κοίλο προορίζεται για το κοινό.Συχνά έχει μεγάλη χωρητικότητα.Διομορφώνεται συνήθως με τμήμα κόλουρου κώνου,που υπερβαίνει το ημικύκλιο.Το κοίλο διαιρείται συνήθως σε τμήματα με τα διαζώματα, διαδρόμους οριζόντιους, παρεμβαλλόμενους στις σειρές των ειδωλίων.

Οι αντηρίδες:Πυργοειδείς τοίχοι κάθετοι προς τους αναλημματικούς που χρησμεύουν στην καλύτερη στήριξή τους.

Τα διαζώματα: Οριζόντιοι διάδρομοι που χωρίζουν τις θέσεις των θεατών στις θέσεις τους

Οι σκάλες: Κλιμακωτοί εγκάρσιοι διάδρομοι για την πρόσβαση των θεατών στις θέσεις τους.

Οι κερκίδες: Ομάδες καθισμάτων σε σφηνοειδή τμήματα που δημιουργούνται απο τον χωρισμό των ζωνών με τις σκάλες

Τα ειδώλια: Τα καθίσματα, οι θέσεις των θεατών

Η προεδρία: Η πρώτη σειρά των καθισμάτων όπου κάθονταν οι επίσημοι

Η ορχήστρα: Η ημικυκλική(ή κυκλική, π.χ.Επίδαυρος) πλατεία στο κέντρο του θεάτρου.Συνήθως πλακόστρψτη.Εκεί δρούσε ο χορός.

Η θυμέλη: Ο βωμός του Διονύσου στο κέντρο της ορχήστρας.

Ο Εύριπος: Αγωγός απορροής των υδάτων στην περιφέρεια της ορχήστρας απο το μέρος του κοίλου.

Οι αναλημματικοί τοίχοι: Οι τοίχοι στήριξης του εδάφους στα άκρα του κοίλου

Οι αντηρίδες: Πυργοειδείς τοίχοι κάθετοι προς αναλημματικόυς που χρησιμεύουν στη καλύτερη στήριξή

Η ΓΙΟΡΤΗ ΜΑΣ

                                                            Η ΓΙΟΡΤΗ ΜΑΣ     


Σήμερα είναι η πιο μεγάλη γιορτή για μας γιατί γιορτάζει ο γιος μου. Αγόρι μου να σε χαιρόμαστε, πάντα με υγεία, ευτύχια ,χαρά ,καλή τύχη και καλή πρόοδο στο σχολείο με πάντα επιτυχίες Πάντα ευτυχισμένος.

ΤΑ ΔΩΡΑ ΤΗΣ ΝΙΚΗΣ

    

 ΤΑ ΔΩΡΑ ΤΗΣ ΝΙΚΗΣ




Μετά τα δώρα της Μia ήρθαν τα δώρα της Νίκης γιατί κέρδισα στη κλήρωση που έκανε για τα γενέθλια του blog της ;
Ένα χειροποίητο σπιτάκι μια κάρτα με ευχές καραμέλες
  Νίκη σε ευχαριστώ

 Τι καραμέλες  τις φάγαμε ......... ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΠΟΛΥ ΚΑΙ ΚΑΛΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΤΟΥ BLOG ME ΥΓΕΙΑ  ΧΑΡΑ  ΕΥΤΥΧΙΑ!!!!!!!!!!!!!!!!!!

ΟΙ ΚΑΛΙΚΑΝΤΖΑΡΟΙ

Ο ΜΥΘΟΣ ΤΩΝ ΚΑΛΙΚΑΝΤΖΑΡΩΝ

Οι καλικάντζαροι είναι κάτι  μαυριδερά ή πρασινωπά πλάσματα,δαιμόνια , ζηλόφθονα,  άσχημα, που όλον τον χρόνο πριονίζουν το δέντρο της ζωής ώστε να καταστρέψουν την γη και τους ανθρώπους .Η ονομασία τους προέρχεται από το επίθετο<< καλός>> και το <<κάνθαρος>>.

Ο μύθος λοιπόν λέει πως κάθε παραμονή Χριστουγέννων, οι  καλικάντζαροι αφήνουν τα έγκατα της γης και ανεβαίνουν στη γη για 12 μέρες μέχρι δηλαδή τα Θεοφάνια. Μέχρι τότε μπαίνουν μέσα στα σπίτια αναστατώνουν και δημιουργούν προβλήματα στους ανθρώπους. Μόλις όμως γίνεται ο αγιασμός των υδάτων φεύγουν και εξαφανίζονται στα έγκατα της γης.Κυκλοφορούν μόνο το βράδυ γιατί φοβούνται το φως του ήλιου και αναστατώνουν τα σπίτια και τις ζωές των ανθρώπων Καταπιάνονται με πολλά πράγματα που τα αφήνουν στη μέση. Οι νοικοκυρές για προστασία αφήνουν τα τζάκι να καίει όλο το βράδυ .Όλα αυτά είναι μύθος αλλά για σκεφτείτε λίγο....  Μήπως υπάρχουν ανάμεσα στους ανθρώπους κάποιοι που φέρονται όπως οι καλικάντζαροι... Στο τέλος δεν θα καταφέρουν τίποτα....

Πασίγνωστη είναι η δοξασία που όταν οι καλικάντζαροι φεύγουν (κατέρχονται στη γη) κατά τον αγιασμό των οικιών που φωνάζουν σε τροχαίο ρυθμό:
«Φεύγετε να φεύγωμε
τι έρχεται ο τρελόπαπας
με την αγιαστούρα του
και με τη βρεχτούρα του.
Μας άγιασε μας έβρεξε
και μας, μας εκατέκαψε!» ή «και θα μας μαγαρίσει»
Από την παραμονή και ανήμερα των Φώτων πραγματοποιείται καθαρμός των χωριών των οικιών και της υπαίθρου με υπαίθριες φωτιές.

Ο ΔΙΚΟΣ ΜΑΣ ΑΓΙΟΣ ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΑΙ ΤΟ ΕΘΙΜΟ ΤΗΣ ΒΑΣΙΛΟΠΙΤΑΣ

Ο ΔΙΚΟΣ ΜΑΣ ΑΓΙΟΣ ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΑΙ ΤΟ ΕΘΙΜΟ ΤΗΣ ΒΑΣΙΛΟΠΙΤΑΣ

Ο δικός μας Άγιος Βασίλης "ξεκινούσε σαν μεσαιωνικός πεζοπόρος, αμέσως ύστερα από τα Χριστούγεννα, με το ραβδί στο χέρι, και περνούσε απ' τους διάφορους τόπους, καλόβολος πάντα και κουβεντιαστής με όσους συναντούσε", γράφει ο καθηγητής Λαογραφίας Δημήτρης Λουκάτος, στο βιβλίο του "Χριστουγεννιάτικα και των γιορτών" των εκδόσεων Φιλιππότη, το οποίο συνέστησε η λαογράφος Πόπη Ζώρα. Και συνεχίζει: "Δεν κρατούσε κοφίνι στην πλάτη του ούτε σακί φορωμένο με δώρα. Εκείνο που έφερνε στους ανθρώπους ήταν περισσότερο συμβολικό: η καλή τύχη ιδιαίτερα και η ιερατική ευλογία του. Το μόνο κάπως συγκεκριμένο ήταν το "μαγικό" ραβδί του, απ' όπου με θαυμαστό τρόπο βλάσταιναν ή ζωντάνευαν κλαδιά και πέρδικες, σύμβολα των αντίστοιχων δώρων, που θα μπορούσε να μοιράσει στους ευνοουμένους του". 

Ο Άγιος Βασίλειος γεννήθηκε το 330 μ.Χ. στη Νεοκαισάρεια του Πόντου και πέθανε την 1/1/379 Από ευγενείς και θρηκευόμενους γονείς έγινε Μέγας πνευματικός διδάσκαλος θεολόγος Πατέρας της Εκκλησίας . Η βασικότερη άποψη για το πώς προέρχεται το έθιμο της κοπής της βασιλόπιτας είναι η παρακάτω:

Τη δημοσίευσε το 1904 στο περιοδικό "Ξενοφάνης" ο καθηγητής της Μέσης Σχολής  Φαίδων Κουκουλές:

Όταν ο Άγιος Βασίλειος ήταν Επίσκοπος στην Καισάρεια, ο τότε Έπαρχος της Καππαδοκίας πήγε με σκληρές διαθέσεις να εισπράξει φόρους. Οι κάτοικοι φοβισμένοι ζήτησαν από τον ποιμενάρχη τους να τους προστατέψει.Αυτός τους ζήτησε να φέρουν ό,τι πολυτιμότερο αντικείμενο είχαν. Μάζεψαν πολλά δώρα και βγήκαν μαζί με το Δεσπότη τους να προϋπαντήσουν τον Έπαρχο. Η εμφάνιση και η πειθώ του Μ. Βασιλείου καταπράυνε τον Έπαρχο, ο οποίος δε θέλησε να πάρει τελικά τα δώρα. Γύρισαν πίσω χαρούμενοι και ο Άγιος Βασίλειος προσπάθησε να τους μοιράσει τα αντικείμενα. Ο χωρισμός όμως ήταν δύσκολος, γιατί πολλοί είχαν προσφέρει πολλά όμοια κοσμήματα και νομίσματα. Τότε, ο Δεσπότης τούς διέταξε να φτιάξουν το απόγευμα του Σαββάτου πίτες και να βάλουν μέσα σε κάθε μία από ένα αντικείμενο. Την επομένη τούς τις μοίρασε και σαν από θαύμα κάθε ένας βρήκε μέσα στην πίτα που πήρε αυτό που είχε προσφέρει...

ΤΑ ΚΑΛΑΝΤΑ

                                                           ΤΑ ΚΑΛΑΝΤΑ


Τα κάλαντα είναι αρχαϊκό ελληνικό και ρωμαϊκό έθιμο. Η λέξη κάλαντα έχει λατινική προέλευση (calenda) που σημαίνει αρχή του μήνα και  που διαμορφώθηκε από το ελληνικό ρήμα καλώ.Τα παιδιά γυρνούν από σπίτι σε σπίτι τις παραμονές των Χριστουγέννων ,της Πρωτοχρονιάς,των Φώτων και τραγουδούν τα κάλαντα κρατώντας τρίγωνα , λύρες, κιθάρες, ακορντεόν, φυσαρμόνικες.Ρωτούν :<<Να τα πούμε.>> Οι οικοδεσπότες απαντούν : <<Να τα πείτε>>.Τελειώνουν με ευχές <<Και του χρόνου - Χρόνια Πολλά>> Οι οικοδεσπότες τους δίνουν κάποιο χρηματικό ποσό ή στα χωριά τους δίνουν γλυκά όπως μελομακάρονα και κουραμπιέδες Σε όλη την Ελλάδα υπάρχουν πολυάριθμες παραλλαγές Κάθε χωριό κάθε νησί σχεδόν έχει τα δικά του ξεχωριστά κάλαντα. Οι στίχοι διαμορφώνονται ανάλογα με τις διαλέκτους και τα ιδιώματα της κάθε περιοχής και η μουσική ανάλογα με την παράδοση κάθε τόπου Χαρακτηριστικά παραδείγματα αποτελούν οι περιοχές των Επτανήσων ,της Θράκης, της Ηπείρου ,των Κυκλάδων, των Δωδεκανήσων ,της Κρήτης, του Πόντου ,της Μ. Ασίας.
Παλαιότερα τα κάλαντα τα έλεγαν παραδοσιακοί οργανοπαίκτες .
Συνδέονται με την Αρχαία Ελλάδα τη Ρώμη και το Βυζάντιο.

Το <<Νεώτερον Εγκυκλοπαιδικόν Λεξικόν Ηλίου >>αναφέρει μεταξύ άλλων στο λήμμα << κάλανδρα..>>
[…] «Το έθιμον ίσως να είναι συνέχεια της περιφοράς της αρχαίας ειρεσιώνης υπό παίδων ή και ένωσις συνηθειών περισσοτέρας της μίας αρχαίων εορτών, διότι οι αποτελούντες τα άδοντα συγκροτήματα περιέρχονται τας οικίας συχνά, κρατούντες ράβδους κεκοσμημένας, όπως περίπου οι αρχαίοι θύρσοι των διονυσιακών εορτών και φανούς πολυχρώμους ή εσωτερικώς φωτιζόμενα ομοιώματα πλοίων, με άνοιγμα απομιμούμενον αστέρα, από όπου μόνον χύνεται το φως κ.λ.π..[…] Φαίνεται πάντως ότι η συνήθεια υφίστατο και προ της βυζαντινής εποχής και ίσως είχε συνδυασθεί η χαρά για την γέννησιν του Σωτήρος, η οποία προ του 4ου αιώνος επανηγυρίζετο την 1ην του έτους, με τας ελπίδας και τας ευχάς του νέου έτους, τας οποίας συνήθιζον οι Ρωμαίοι, και με τον τρόπον του εορτασμού, που ήτο αρχαίος ελληνικός.»[…]
 ΤΑ Κάλαντα πέρα από τα καθαρά <<λόγια>> ή τα λαϊκότερα υπάρχουν και τα λαϊκά που είναι αυτοσχέδια ευχετήρια τραγούδια προς τους νοικοκύρηδες  και το σπιτικό  ανάλογα με τις ιδιότητες, τις ανάγκες ,τις συνήθειες του κάθε σπιτιού.<< Καλήν ημέραν άρχοντες ...>>.<<Χριστούγεννα πρωτούγεννα πρώτη χαρά του κόσμου..>> . <<Σε αυτό το σπίτι που  ΄ρθαμε πέτρα να μην ραϊσει και ο νοικοκύρης του σπιτιού χρόνια πολλά να ζήσει >>

  

 

ΤΑ ΔΩΡΑ ΤΗΣ ΜΙΑ 2

                                                                                                 

ΤΑ ΔΩΡΑ ΤΗΣ ΜΙΑ 2


Αν και δεν κληρώθηκα για τα γενέθλια της Μia παρ΄όλα αυτά η αγαπημένη φίλη μου έστειλε ένα πακέτο γεμάτο δώρα για μένα και το γιο μου.  Το πακέτο περιείχε 2 τσάντες για ψώνια, ένα τετράδιο, ένα βιβλίο ψυχολογίας ,μαρκαδόρους, χρωματιστά μολύβια, σοκολατάκια, ένα πλεκτό σεμεδάκι,2 λούτρινα emoji  κρεμαστά,σκουλαρίκια ,μέχρι τσάι και μια χειροποίητα ζωγραφισμένη κάρτα με ευχές.

ΕΠΙΣΗΣ ΜΠΟΡΕΙΤΑΙ ΝΑ ΔΕΙΤΕ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΓΙΑ ΤΑ ΠΡΩΤΑ ΔΩΡΑΚΙΑ ΤΗΣ Mia https://mariaplatakegmai.blogspot.com/2018/05/mia-google.html

ΤΟ ΕΘΝΙΚΟ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΚΑΙ ΤΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΑΚΡΟΠΟΛΗΣ

 ΤΟ ΕΘΝΙΚΟ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ
 

Το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο είναι το μεγαλύτερο μουσείο της Ελλάδας και ένα από τα σημαντικότερα του κόσμου. Με αρχικό προορισμό να δεχθεί το σύνολο των ευρημάτων από ανασκαφές του 19ου αιώνα, κυρίως από την Αττική, αλλά και από άλλες περιοχές της χώρας, σταδιακά πήρε τη μορφή ενός κεντρικού Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου και εμπλουτίσθηκε με ευρήματα από όλα τα σημεία του ελληνικού κόσμου. Οι πλούσιες συλλογές του, που απαριθμούν περισσότερα από 11.000 εκθέματα, προσφέρουν στον επισκέπτη ένα πανόραμα του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού από τις αρχές της προϊστορίας έως την ύστερη αρχαιότητα. Το μουσείο στεγάζεται στο επιβλητικό νεοκλασικό κτήριο, που οικοδομήθηκε στα τέλη του 19ου αιώνα σε σχέδια του L. Lange και τελικά διαμορφώθηκε από τον Ernst Ziller. Οι εκθεσιακοί χώροι του, δεκάδες αίθουσες σε κάθε όροφο, καλύπτουν έκταση 8.000 τ.μ. και στεγάζουν τις πέντε μεγάλες μόνιμες συλλογές: Τη Συλλογή Προϊστορικών Αρχαιοτήτων, που περιλαμβάνει έργα των μεγάλων πολιτισμών που αναπτύχθηκαν στο Αιγαίο από την 6η χιλιετία έως το 1050 π.Χ. (νεολιθικού, κυκλαδικού και μυκηναϊκού) και ευρήματα από τον προϊστορικό οικισμό της Θήρας. Τη Συλλογή Έργων Γλυπτικής, που παρουσιάζει την εξέλιξη της αρχαίας ελληνικής γλυπτικής από τον 7ο αι. π.Χ. έως τον 5ο αι. μ.Χ., μέσα από μοναδικά έργα τέχνης. Τη Συλλογή Αγγείων και Μικροτεχνίας, που περιλαμβάνει αντιπροσωπευτικά έργα της αρχαίας ελληνικής κεραμικής από τον 11ο αι. π.Χ. έως και τη ρωμαϊκή εποχή, καθώς και και τη Συλλογή Σταθάτου, μια διαχρονική συλλογή μικροτεχνημάτων. Τη Συλλογή Έργων Μεταλλοτεχνίας με πολλά μοναδικά πρωτότυπα έργα, αγάλματα, ειδώλια και έργα μικροτεχνίας. Τέλος, τη μοναδική για την Ελλάδα Συλλογή Αιγυπτιακών και Ανατολικών Αρχαιοτήτων με έργα τέχνης, που χρονολογούνται από την προδυναστική περίοδο (5000 π.Χ.) έως και τους χρόνους της ρωμαϊκής κατάκτησης. Το μουσείο διαθέτει πλούσιο φωτογραφικό αρχείο και βιβλιοθήκη με πολλές σπάνιες εκδόσεις, η οποία εμπλουτίζεται διαρκώς για τις ανάγκες του επιστημονικού προσωπικού. Επίσης, διαθέτει σύγχρονα εργαστήρια συντήρησης μεταλλικών αντικειμένων, κεραμικής, λίθου, εργαστήρια εκμαγείων, οργανικών υλών, φωτογραφικό εργαστήριο και χημικό εργαστήριο. Στους χώρους του στεγάζονται, ακόμη, αίθουσες περιοδικών εκθέσεων, αμφιθέατρο διαλέξεων, καθώς και ένα από τα μεγαλύτερα πωλητήρια του Ταμείου Αρχαιολογικών Πόρων. Το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο δέχεται χιλιάδες επισκέπτες κάθε χρόνο. Παράλληλα με την προβολή των εκθεμάτων του διοργανώνει περιοδικές εκθέσεις και συμμετέχει με δανεισμό έργων του σε εκθέσεις τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό. Επί πλέον, λειτουργεί ως κέντρο έρευνας για επιστήμονες από όλο τον κόσμο και συμμετέχει στην εκπόνηση ειδικών εκπαιδευτικών και άλλων προγραμμάτων. Στο αμφιθέατρό του διοργανώνονται αρχαιολογικές διαλέξεις, ενώ καινοτομία αποτελεί και η δυνατότητα ξενάγησης ατόμων με προβλήματα ακοής από το επιστημονικό προσωπικό. Το μουσείο λειτουργεί ως Ειδική Περιφερειακή Υπηρεσία του Υπουργείου Πολιτισμού, ενώ οι πέντε μόνιμες συλλογές του, εκτός από εκθεσιακές ενότητες, αποτελούν και αυτόνομα διοικητικά τμήματα. Για περισσότερες πληροφορίες, μπορείτε να επισκεφτείτε την ιστοσελίδα του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου - www.namuseum.gr  ΤΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΑΚΡΟΠΟΛΗΣ

Το Μουσείο Ακρόπολης, από τα σπουδαιότερα στον κόσμο, περιλαμβάνει μοναδικά αριστουργήματα, κυρίως πρωτότυπα έργα της αρχαϊκής και κλασικής ελληνικής τέχνης, που συνδέονται άμεσα με τον ιερό βράχο της αθηναϊκής Ακρόπολης. Πρόκειται για ελεύθερα αναθηματικά γλυπτά, καθώς και σύνολα αρχιτεκτονικών γλυπτών που κοσμούσαν τα οικοδομήματα που ανεγέρθηκαν σε διάφορες ιστορικές περιόδους στην Ακρόπολη. Στις εκθεσιακές του ενότητες συγκαταλέγονται ακόμη αναθηματικά και ψηφισματικά ανάγλυφα, πήλινα αντικείμενα όπως αγγεία, ειδώλια και ανάγλυφα καθώς και άλλα είδη μικροτεχνίας όπως χάλκινα αναθηματικά ειδώλια και σκεύη. Ένα μέρος των γλυπτών χάλκινων αντικειμένων και αγγείων, μεταφέρθηκαν από το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο όπου φυλάσσονταν. Τα ενεπίγραφα έργα (βάσεις αναθημάτων, τιμητικά ψηφίσματα, κατάλογοι των αναθημάτων της θεάς Αθηνάς, οικοδομικές επιγραφές του Ερεχθείου) μεταφέρθηκαν από το Επιγραφικό Μουσείο και τα νομίσματα (''θησαυροί'') από το Νομισματικό Μουσείο Αθηνών. Σημαντικό είναι το κενό στο Μουσείο Ακρόπολης των πρωτότυπων γλυπτών του Παρθενώνα, που βρίσκονται σε ευρωπαϊκά Μουσεία και Πανεπιστημιακές συλλογές (Βρετανικό Μουσείο, Λούβρο κ.α.). Το Μουσείο Ακρόπολης και οι δραστηριότητές του είναι άρρηκτα δεμένα με τον αρχαιολογικό χώρο και τα έργα αναστήλωσης που εκτελούνται στα μνημεία του βράχου και των κλιτύων της Ακρόπολης. Για περισσότερες πληροφορίες,μπορείτε να επισκεφθείτε την ιστοσελίδα του Μουσείου Ακρόπολης - www.theacropolismuseum.gr ΙΣΤΟΡΙΑ: Τα μνημεία της Ακρόπολης δέχτηκαν καταστροφές από τα αρχαία χρόνια την Οθωμανική Αυτοκρατορία έως την αφαίρεση των αρχιτεκτονικών γλυπτών από την ζωοφόρο τις μετόπες και τα αετώματα του Παρθενώνα.                                                                                                                                                                                              ΠΗΓΗ: Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού

ΤΑ ΕΘΙΜΑ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑΣ

        ΤΑ ΕΘΙΜΑ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑΣ

Πλησιάζουν πάλι τα Χριστούγεννα και όπως κάθε χρόνο θα αναβιώσουν τα ήθη και τα έθιμα σε κάθε περιοχή της χώρας. Το χρονικό διάστημα από την παραμονή των Χριστουγέννων μέχρι τα Θεοφάνια ονομάζεται δωδεκαήμερο ή δωδεκάμερο.Σε όλο αυτό το διάστημα αναβιώνουν στην Ελλάδα διάφορα έθιμα που δηλώνουν  την χαρά, την ευτυχία, την αναγέννηση της φύσης την αισιοδοξία και το θρησκευτικό συναίσθημα των πιστών Η φωτιά στα τζάκια είναι συνέχεια αναμμένη για να μην πλησιάζουν οι Καλικάντζαροι τα μαύρα ξωτικά που πειράζουν τους ανθρώπους μέχρι τον αγιασμό των υδάτων. Τα παιδιά με τα τρίγωνα τους γυρνάνε τα σπίτια την παραμονή  λέγοντας το τοπικά κάλαντα της κάθε περιοχής. Οι νοικοκυρές φτιάχνουν τα πατροπαράδοτα γλυκίσματα κουραμπιέδες  μελομακάρονα δίπλες ξεροτήγανα κουλουράκια, τσουρέκια καθώς και την βασιλόπιτα Με την συμμετοχή στην ακολουθία των Χριστουγέννων ενισχύεται το θρησκευτικό συναίσθημα και οι Οι νοικοκυρές φτιάχνουν τα πατροπαράδοτα γλυκίσματα, κουραμπιέδες , μελομακάρονα, δίπλες, ξεροτήγανα, κουλουράκια, τσουρέκια, καθώς και την βασιλόπιτα Με την συμμετοχή στην ακολουθία των Χριστουγέννων ενισχύεται το θρησκευτικό συναίσθημα και οι δεσμοί  της οικογένειας. Το στόλισμα του χριστουγεννιάτικου δέντρου δεσμοί  της οικογένειας. Το στόλισμα του χριστουγεννιάτικου δέντρου το οποίο προήλθε από την Γερμανία και έχει γίνει διεθνές Στην Ελλάδα υπάρχει και το έθιμο του στολίσματος ενός καραβιού  λόγω της παράδοσης της και την ενασχόληση των κατοίκων της  με την θάλασσα .Στολίσματα με χριστουγεννιάτικα φωτάκια σε όλο το σπίτι . Ανταλλαγές  δώρων και τα δώρα που φέρνει  ο Αϊ  Βασίλης  κατεβαίνοντας από την καμινάδα. Το πατροπαράδοτο φαγητό των Χριστουγέννων είναι  η γαλοπούλα.  Σε άλλα μέρη της Ελλάδας κυρίως στη Πελοπόννησο τρώνε χοιρινό με σέλινο.Στη Θεσσαλία στην Πελοπόννησο και στα νησιά του Αιγαίου χαρακτηριστικό γνώρισμα είναι το διαρκές άναμμα της φωτιάς και το σφάξιμο του γουρουνιού Αν δεν είχαν γουρούνι έσφαζαν γίδα ή πρόβατο Στόλιζαν το σπίτι με κλαδιά από κέδρους και αγριοκερασιάς.  Το χριστουγεννιάτικο στεφάνι που συνήθως κρεμάνε έξω από το σπίτι στα χωριά .  Είναι πλεξούδες από σκόρδα που πάνω του καρφώνουν  γαριφαλάκια για να διώξουν την κακογλωσσιά που καρφώνει την ευτυχία στο σπίτι τους. Επίσης την εξώπορτα κοσμεί και ένα στεφάνι από έλατο στολισμένο με χριστουγεννιάτικα στολίδια  .Το στεφάνι φέρνει τύχη και ευτυχία τους ενοίκους.  Έθιμα της Μακεδονίας: Το Χριστόξυλο.  Στα χωριά της βόρειας Ελλάδας ο νοικοκύρης κάθε σπιτιού βρίσκει ένα ξύλο ελιάς ή πεύκου και το πηγαίνει το σπίτι του . Η νοικοκυρά έχει καθαρίζει το τζάκι και το ανάβουν πάλι βάζοντας το χριστόξυλο  Το τζάκι πρέπει να καίει συνέχεια γιατί έτσι ζεσταίνεται ο Χριστός στη φάτνη του. Οι Μωμόγεροι από τις λέξεις μίμος ή μώμος και γέρος. Είναι ένα έθιμο που προέρχεται από τους πρόσφυγες του Πόντου και λαμβάνει χώρα στα χωριά του νομού Δράμας Πλατανιά και Σιταγροί καθώς και στο Θρυλόριο του Νομού Ροδόπης.Είναι ένα είδος παραδοσιακού  λαϊκού θεάτρου Οι πρωταγωνιστές βάφουν το πρόσωπο τους  για να φαίνεται γεροντικό και φοράνε στολές από τομάρια ζώων Παραλλαγές του εθίμου γίνονται σε χωριά της Κοζάνης και της Καστοριάς που ονομάζονται Ραγκουτσάρια Στη Πέλλα αναβιώνει το έθιμο της Κόλιντα Μπάμπω Την  23^η Δεκεμβρίου οι κάτοικοι ανάβουν φωτιές και φωνάζουν Κόλιντα Μπάμπω δηλ σφάζουν γιαγιά αναπαριστώντας την σφαγή των αρσενικών  νηπίων από τον βασιλιά Ηρώδη.Στο Νομό Φλώρινας αλλά και στη Σιάτιστα Κοζάνης [κλαδαριές} την παραμονή των Χριστουγέννων ανάβουν φωτιές για να υποδεχτούν την Γέννηση κσι για να αναβιώσουν τις φωτιές που άναψαν οι βοσκοί. Το ίδιο γίνεται και την παραμονή της Πρωτοχρονιάς. Ο πολιτιστικός σύλλογος Καβακλήε των Κουφαλίων Θεσσαλονίκης διοργανώνει την παραμονή της Πρωτοχρονιάς το έθιμο της καμήλαςΤα μέλη του μεταμφιέζονται σε καμήλες γυρνάνε στους δρόμους φωνάζοντας συνθήματα για να αποπροσανατολίσουν τους στρατιώτες του Ηρώδη. Στη Θεσσαλία τα μεσάνυχτα της παραμονής των Χριστουγέννων γίνεται το τάϊσμα της βρύσης,  Οι κοπέλες πηγαίνουν τις βρύσες του χωριού και τις αλείφουν με μέλι και βούτυρο  και έτσι παίρνουν το αμίλητο νερό Προσπαθούν να φτάσουν γρήγορα γιατί όποια φτάσει πρώτη θα είναι η πιο τυχερή .Έφερναν στη βρύση βούτυρο ,τυρί, ψημένο σιτάρι, όσπρια κλαδί ελιάς .Γύρναγαν στα σπίτια τους με το καινούργιο νερό και ράντιζαν το σπίτι τους για καλή τύχη .Όλη αυτή η διαδικασία γίνεται σιωπηλά και για αυτό ονομάζεται αμίλητο (άκραντο) νερό. Άλλο έθιμο της Θεσσαλίας είναι το έθιμο της γουρουνοχαράς το σφάξιμο του γουρουνιού που γίνεται του Αγίου Στεφάνου στις 27^η Δεκεμβρίου με μεγάλη φροντίδα και ακολουθεί γλέντι και χαρά. Άλλο έθιμο είναι μικρά κλαδιά δέντρων κέδρου και αγριοκερασιάς που φέρνουν κορίτσια και αγόρια μετά από την Εκκλησία στο σπίτι τους για να τα κάψουν στο  τζάκι .Όποιου καεί πρώτο, σημαίνει ότι πρώτος θα παντρευτεί. Στη Καβάλα αναβιώνει το έθιμο με τις φουφούδες και του Καππαδόκη  Αϊ Βασίλη,Το κέντρο της πόλης γεμίζει με υπαίθριες ψησταριές όπου ψήνουν  και κερνάνε τον κόσμο ψημένο κρέας και ντόπιο κρασί. Αυτό γίνεται και την παραμονή της πρωτοχρονιάς. Στη Νέα Καρβάλη αναβιώνει το έθιμο του Καππαδόκη Αϊ Βασίλη .Πρόκειται για την επίσκεψη του Αϊ Βασίλη που γυρνάει  από την Καισαρεία φτάνοντας στο λαογραφικό χωριό << Ακόντισμα>> Στη Θράκη οι Σαρακατσάνες ζυμώνουν την Χριστόκλουρα στρογγυλή κουλούρα με διάφορα σχέδια που την τρώμε με μέλι ..Άλλο έθιμο είναι οι Μπαμουσιαραίοι  Την δεύτερη μέρα των Χριστουγέννων 2 άντρες μεταμφιέζονται ο ένας σε Μπαμουσιαραίο και ο άλλος στη γυναίκα του Ο Μπαμουσιαραίος φοράει μια νεροκολοκύθα στο κεφάλι που της έχει ανοίξει τρύπες τα μάτια και στο στόμα και προβιές προβάτων και κρεμάει κουδούνια στη μέση. Τους συνοδεύουν οργανοπαίκτες ξεσηκώνοντας τον κόσμο .Στην Ήπειρο συγκεκριμένα στα χωριά της Άρτας οι κάτοικοι όταν πάνε επίσκεψη για τα χρόνια πολλά κρατάνε στα  χέρια τους ένα κλαδί αναμμένο ,πουρνάρι ή  άλλο κλαδί που τρίζει καίγοντας Έτσι γεμίζει όλο το χωριό από χαρούμενες φωνές και κρότους. Στα Γιάννενα κρατούν δαφνόφυλλα ή φύλλα από πουρνάρι τα πετούν στο τζάκι και εύχονται: <<Αρνιά κατσίκια, νύφες και γαμπρούς..>> Στη Κρήτη αλλά και στη Ζάκυνθο ,Κεφαλονιά,Μάνη και Σπάρτη πλάθουν το Χριστόψωμο  με ιδιαίτερη φροντίδα και υπομονή Το πλάθουν με ψιλοκοσκινισμένο  αλεύρι ροδόνερο μέλι σουσάμι γαρίφαλο και τραγουδούν : <<Ο Χριστός γεννιέται, το φως ανεβαίνει, το προζύμι για  να γένει>>. Παίρνουν την μισή  από την ζύμη και πλάθουν μια κουλούρα Με την υπόλοιπη ζύμη φτιάχνουν με λωρίδες ένα σταυρό .Στο κέντρο του σταυρού βάζουν ένα καρύδι ή ένα αυγό και την υπόλοιπη επιφάνεια την στολίζουν με διάφορα σχήματα όπως λουλούδια αστέρια φύλλα και καρπούς. Τα Χριστούγεννα  ο νοικοκύρης το σταυρώνει και το μοιράζει στην οικογένεια του . Στην σπηλιά του Αϊ Γιάννη στην Μαραθοκεφάλα Κισάμου τελείται αρχιερατική θεία λειτουργία  με αναπαράσταση της γέννησης του Χριστού. Στην Πελοπόννησο έχουν το σπάσιμο του ροδιού Το πρωί της Πρωτοχρονιάς ο νοικοκύρης πηγαίνει στην εκκλησία ένα ρόδι για να το λειτουργήσει Κατόπιν πηγαίνει στο σπίτι του και μόλις ανοίξει η πόρτα το σπάει με δύναμη κάτω λέγοντας ,<<Με υγεία ,ευτυχία και χαρά το νέο έτος και όσες  ρώγες έχει το ρόδι τόσες λίρες να έχει η τσέπη μας όλη την χρονιά>>. Στα Επτάνησα την  παραμονή της πρωτοχρονιάς γυρνούν στους δρόμους κρατώντας μπουκάλια με κολόνια και ραντίζουν τον κόσμο τραγουδώντας: <<Ήρθαμε με ρόδα και ανθούς να σας ειπούμε χρόνια πολλά>>  Στη  Χίο υπάρχει το έθιμο με τα αγιοβασιλιάτικα  καραβάκια. Οι ενορίες κατασκευάζουν την παραμονή της Πρωτοχρονιάς καραβάκια σε σμίκρυνση που ανταγωνίζονται μεταξύ τους με τις ομάδες να τραγουδούν κάλαντα.Στη Θάσο έχουν το σπόρδισμα των φύλλων. Κάθε οικογένεια πέταει φύλλα στα κάρβουνα στο τζάκι κάνοντας ευχές.΄Όποιου το φύλλο γυρίσει περισσότερο θα πραγματοποιηθεί η ευχή του.  Άλλο έθιμο είναι ο στολισμός με γκι ή Αγκάθι του Χριστού ,Σύμφωνα με ένα μύθο το γκι φύτρωσε όταν περπάτησε ο Χριστός για πρώτη φορά  στη γη. Ακόμα ένα έθιμο είναι το ποδαρικό ανήμερα την Πρωτοχρονιά Σε πολλά μέρη βάζουν ένα αγοράκι να τους το  κάνει....Αυτά είναι τα πιο συμαντικά  έθιμα της χώρας μας για τις γιορτές των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς. Όποιος γνωρίζει κάποιο άλλο από την ιδιαίτερη πατρίδα του ας το αναφέρει σε ανάρτηση του. Έτσι για να μαθαίνουν οι υπόλοιποι τα έθιμα του τόπου μας .Θα ακολουθήσει η ιστορία του Αγίου Βασιλείου