ΙΘΑΚΗ

ΙΘΑΚΗ ΤΟΥ Κ. ΚΑΒΑΦΗ

Σας βγεις στον πηγαιμό για την Ιθάκη,
να εύχεσαι νάναι μακρύς ο δρόμος,
γεμάτος περιπέτειες, γεμάτος γνώσεις.
Τους Λαιστρυγόνας και τους Κύκλωπας,
τον θυμωμένο Ποσειδώνα μη φοβάσαι,
τέτοια στον δρόμο σου ποτέ σου δεν θα βρεις,
αν μεν' η σκέψις σου υψηλή, αν εκλεκτή
συγκίνησις το πνεύμα και το σώμα σου αγγίζει.
Τους Λαιστρυγόνας και τους Κύκλωπας,
τον άγριο Ποσειδώνα δεν θα συναντήσεις,
αν δεν τους κουβανείς μες στην ψυχή σου,
αν η ψυχή σου δεν τους στήνει εμπρός σου.

Να εύχεσαι νάναι μακρύς ο δρόμος.
Πολλά τα καλοκαιρινά πρωϊά να είναι
που με τι ευχαρίστησι, με τι χαρά
θα μπαίνεις σε λιμένας πρωτοειδωμένους,
να σταματήσεις σ' εμπορεία Φοινικικά,
και τες καλές πραγμάτειες ν' αποκτήσεις,
σεντέφια και κοράλλια, κεχριμπάρια κ' έβενους,
και ηδονικά μυρωδικά κάθε λογής,
όσο μπορείς πιο άφθονα ηδονικά μυρωδικά,
σε πόλεις Αιγυπτιακές πολλές να πας,
να μάθεις και να μάθεις απ' τους σπουδασμένους.

Πάντα στον νου σου νάχεις την Ιθάκη.
Το φθάσιμον εκεί ειν' ο προορισμός σου.
Αλλά μη βιάζεις το ταξείδι διόλου.
Καλλίτερα χρόνια πολλά να διαρκέσει
και γέρος πια ν' αράξεις στο νησί,
πλούσιος με όσα κέρδισες στο δρόμο,
μη προσδοκώντας πλούτη να σε δώσει η Ιθάκη.

Η Ιθάκη σ'έδωσε τ' ωραίο ταξείδι.
Χωρίς αυτήν δεν θάβγαινες στον δρόμο.
Άλλα δεν έχει να σε δώσει πια.

Κι αν πτωχική την βρεις, η Ιθάκη δε σε γέλασε.
Έτσι σοφός που έγινες, με τόση πείρα,
ήδη θα το κατάλαβες οι Ιθάκες τι σημαίνουν.

Κωνσταντίνος Π. Καβάφη 

Το σπίτι του ποιητή βρισκόταν στην οδό Λέψιους  στην καρδιά της Αλεξάνδειας. Κατοικούσε στον 2 όροφο ενός μεγάρου πορτοκαλί χρώματος . Είχε βγάλει το τηλέφωνο,το ραδιόφωνο, το ηλεκτρικό και είχε βάλει κεριά και λάμπες πετρελαίου.Το σπίτι του δεν είχε τίποτα το εντυπωσιακό. Μια μεγάλη βιβλιοθήκη έναν καναπέ τούρκικο πολυθρόνες καρέκλες ντυμένες με παλιά χρυσοΰφαντα υφάσματα μερικά τραπεζάκια από σκαλιστό ξύλο και πάνω τους ένα ασημένιο κηροπήγιο ή μια λάμπα πετρελαίου.Στους τοίχους δεν είχε πίνακες αλλά μερικές χαλκογραφίες μια κορνίζα που πλαισίωνε ένα ανάγλυφο γύψινο με την αυτοκράτειρα Θεοδώρα και μια φωτογραφία της μητέρας του της Χαρίκλειας Φωτιάδη. Το δωμάτιό του ήταν απλό με ένα κρεβάτι, ένα τραπεζάκι από ακατέργαστο ξύλο, μια καρέκλα ψάθινη και ένα σκουριασμένο σιδερένιο τρίποδο που είχε πάνω του μια λεκάνη και μια κανάτα . Τις ζεστές μέρες ο ποιητής προτιμούσε να δροσίζεται με μια πετσέτα που βουτούσε στο νερό της λεκάνης. Σε αυτό το δωμάτιο δημιουργήθηκαν τα ποιήματα, μέσα σε ένα τέταρτο του αιώνα , τα οποία ενώ στην αρχή ή΄ταν ακατανόητα θα προκαλέσουν αργότερα τον θαυμασμό και σε όλο τον κόσμο Ο Καβάφης είναι ο περισσότερο μεταφρασμένος Νεοέλληνας  ποιητής το εξωτερικό.

---