ΤΑ ΔΥΟ ΔΙΗΓΗΜΑΤΑ ΜΟΥ ΓΙΑ ΤΟ 18o << ΠΑΙΖΟΝΤΑΣ ΜΕ ΤΙΣ ΛΕΞΕΙΣ>>

ΤΑ  ΔΥΟ  ΔΙΗΓΗΜΑΤΑ ΜΟΥ  ΓΙΑ  ΤΗΝ  ΣΥΜΜΕΤΟΧΉ  ΜΟΥ  ΣΤΟ 18ο  << ΠΑΙΖΟΝΤΑΣ ΜΕ ΤΙΣ ΛΕΞΕΙΣ>>


Ενώ είχα στείλει τα δυο παρακάτω διηγήματα στο email της Μαρίας για το διαγωνισμό όταν ανάρτησε όλες τις συμμετοχές δεν τα είδα , Τότε δυστυχώς διαπίστωσα ότι είχα κάνει ένα λάθος στο email της . Δεν γινόταν τίποτα. Οπότε... τα παρουσιάζω εγώ.

                              ΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΕΣ  ΣΚΕΨΕΙΣ

Δεν ήξερε ούτε τι ώρα, ούτε τι μέρα ήταν. 

Αποκομμένος από το περιβάλλον του μικρού χώρου που βρισκόταν. Κλεισμένος στο καβούκι του. Πλήρη απομόνωση. Δεν ήθελε κανέναν .

Ποιος να το περίμενε. Ξεκίνησε με τόσα όνειρα όταν ήταν μικρός.  

Ήθελε να σπουδάσει να μορφωθεί να βρει μια καλή δουλεία να πάει στο εξωτερικό. Πώς να κατάφερε έτσι Τι ήταν αυτό που τον οδήγησε σε αυτή την κατάσταση από την οποία δεν υπάρχει πια σωτηρία.

Οι κοινωνικές συνθήκες που βίωσε, η οικονομική κρίση, και εν τέλει ο άστατος και επιπόλαιος χαρακτήρας του τον έμπλεξαν έτσι. 

Στο μυαλό του γύρναγε εκείνη η μέρα που τελείωσαν όλα. Η μάνα του είχε φτιάξει τον καφέ του. Τον έπινε σιγά –σιγά κοιτώντας την απέναντι γειτόνισσα που εκείνη την ώρα άπλωνε την μπουγάδα της. Ήδη ένα σεντόνι ανέμιζε στον αέρα. 

Μαζί του ανέμιζαν και τα όνειρα του. Σε λίγο θα έφευγε. Και που αλλού θα πήγαινε από το πρακτορείο της γειτονίας του να παίξει κάνα στοίχημα μήπως και πιάσει την καλή και την κάνει από αυτήν τη χώρα επιτέλους . Εδώ δεν είχε πια τίποτα να  πετύχει. 

Τότε έγινε το κακό Λες και δεν το περίμενε ότι κάποια στιγμή θα γινόταν. Πως  μπορούσε να τη γλιτώσει αφού είχε βυθιστεί όλο και πιο βαθιά στο βούρκο. Και αυτή η κακομοίρα η μάνα του, χρόνια χήρα τι έφταιξε να το ζήσει και αυτό. 

Ουσιαστικά μόνη της τον μεγάλωσε. Σκάλες καθάριζε για να ζήσουν.  Τι να πρωτοφροντίσει. Αχ άμοιρη, κακόμοιρη μάνα. Μεγάλωσες έναν που σκόρπισε τον θάνατο. Άνοιξε την πόρτα και οι Αστυνομικοί μπήκαν μέσα.

 Μια λέξη σαν μαχαιριά ακούστηκε.<< Συλλαμβάνεστε.>>  Για ποιο λόγο τόλμησε να ρωτήσει. <<Θα τον μάθετε στο τμήμα. Πρέπει να έλθετε  μαζί μας>>. Τι να κάνει. Υπάκουσε .Μέσα όμως ήξερε πολύ καλά τι είχε συμβεί.

 Η πηγή όλων αυτών των προβλημάτων που είχε και δεν μπορούσε να ορθοποδήσει ήταν το μπλέξιμο του με αυτήν τη συμμορία και τα ναρκωτικά.

 Κάποτε θα έφτανε το τέλος. Χρόνια τα λαγωνικά της Αστυνομίας παρακολουθούσαν πρόσωπα, κινήσεις, ανταλλαγές, συνομιλίες και τώρα πια  όλα είχαν τελειώσει. 

Άρχισαν τις συλλήψεις.

Η εξάρθρωση μιας από τις μεγαλύτερες συμμορίες είναι πια γεγονός Όλα τα κανάλια το λένε πρώτη είδηση. Ανακρίσεις ξανά ανακρίσεις αποδείξεις και τώρα στο κελί του να περιμένει τη δίκη του. 

Ο δικηγόρος του  το ξεκαθάρισε. Δύσκολα θα γλιτώσει . 

Και να βγει όμως με μικρή ποινή ή και να αθωωθεί τι θα αλλάξει. Η ζωή του έγινε συντρίμμια. Αυτές οι σκέψεις του γύρναγαν στο μυαλό,   του έκαναν παρέα, του ψιθύριζαν  ένα μεγάλο γιατί  να έχει ένα τέτοιο τέλος. 

’Άδοξο τέλος    Αλλά κανένας δεν μπορούσε να του απαντήσει.

Όλα είχαν χαθεί στην κόλαση της κοινωνίας. Στην κόλαση της φυλακής για τιμωρία, παραδειγματισμό και  συμμόρφωση.

                                    ΓΥΝΑΙΚΕΙΕΣ ΚΟΥΒΕΝΤΕΣ

Μπήκε το σπίτι  φουριόζα. Άφησε τα παπούτσια της σε μια άκρη και πέρασε  στην κουζίνα . Το φαγητό ήταν πάνω το τραπέζι. 

Τι τυχερή που είμαι σκέφτηκε. Ο άντρας της πριν φύγει για την δουλεία είχε μαγειρέψει το αγαπημένο της φαγητό .

 Το βράδυ που θα τον συναντούσε να τον ευχαριστούσε για ακόμα μια φορά. 

Έκανε έναν  καφέ και βγήκε στην βεράντα να ξεκουραστεί λίγο και μετά να κάνει και καμία δουλεία. Δεν πέρασε πολύ ώρα και χτύπησε το τηλέφωνο. 

Έτρεξε να το  σηκώσει  ανυπόμονα. 

Βάζω στοίχημα ότι είναι η αδελφή μου σκέφτηκε. Πράγματι.

 Αφού είπαν τα βασικά την ρώτησε πως τα  πάει στο γραφείο. 

Και τότε άρχισαν όλα. 

<<Δεν μπορείς να φανταστείς τι κάνει αυτή η συνάδελφος μου της είπε . Από την ώρα που έρχεται μιλάει ασταμάτητα σαν να έχει φάει γλιστρίδα Μόλις τελειώνει μια φράση γελάει με αυτά που λέει σαν να κοροϊδεύει τον εαυτό της.  

Και να ήταν μόνο αυτό  Κατά τις δέκα πετάει ότι βρίσκεται μπροστά της βγάζει μια καρό πετσέτα τη βάζει πάνω στο γραφείο μπροστά στον υπολογιστή και τοποθετεί ντομάτα ελιές τυρί ψωμί και αρχίζει το φαγοπότι. 

Αυτό γίνεται  κάθε μέρα. 

Έλεος δεν αντέχω ούτε να την ακούω ούτε να βλέπω όλα αυτά τα τεκταινόμενα. Είναι  πηγή  προβλημάτων και μιας αντιαισθητικής συμπεριφοράς.

 Είναι γραφείο αυτό Την άλλη φορά κυκλοφορούσε με την παντόφλες. 

Το ακούς;. Το θεωρείς φυσιολογικό σε ένα γραφείο να γίνονται τέτοια πράγματα. 

Δεν υπάρχει σωτηρία. Είμαι καταδικασμένη να την υποφέρω χωρίς να μπορώ να κάνω τίποτα αφού πάντα καταλήγω να καβγαδίσω μαζί της. 

Και τι άλλο νομίζεις ότι έκανε ε;. 

Τώρα θα πέσεις ξερή. Ένα μεσημέρι την είδαμε στο νιπτήρα να καθαρίζει ψάρια. Το άκουσες ; Μα γιατί γελάς συνέχεια ;.Βέβαια το ξέρω.

 Είναι για γέλια και για κλάματα. 

Σου μιλάω και συγχρόνως απλώνω και τα ρούχα Για περίμενε λίγο γιατί ο αέρας θα μου πάρει το σεντόνι. Εντάξει το πρόλαβα. Τι λέγαμε λοιπόν.; 

Α ναι. Βούλωσε ο νιπτήρας από τα λέπια και αναγκαστήκαμε να φέρουμε υδραυλικό. 

Μια άλλη φορά είχε κλειδώσει το γραφείο της τόσο δυνατά που έσπασε το κλειδί μέσα στην κλειδαριά. Βέβαια φέραμε και κλειδαρά 

Τι άλλο μας περιμένει με αυτήν πραγματικά δεν ξέρω. Ναι σίγουρα δεν πλήττουμε. 

Κάθε μέρα γίνεται  κάτι καινούργιο, κάτι πρωτότυπο.

 Βέβαια  το έχω πει στην Διευθύντρια μήπως και αλλάξει κάτι, αλλά τίποτα . Μου είπε να μην δίνω σημασία.

 Λες να έχει δίκιο; 

Ποιος ξέρει τι προβλήματα έχει η καημένη και φέρεται έτσι. Όπως το λες  τώρα αρχίζω να το βλέπω με άλλο μάτι. 

Λοιπόν σε αφήνω τώρα γιατί  ήδη μιλάμε πολύ και πρέπει να καθαρίσω και το σπίτι.>>

 Τελικά όταν οι γυναίκες πιάνουν το τηλέφωνο δύσκολα το αφήνουν. Έτσι δεν είναι;