Η ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΤΗ ΜΙΝΙ ΣΚΥΤΑΛΗ #3

                         Χαμένος Έρωτας

 Αθήνα 2021

Η Εύα ζούσε σε ένα διαμέρισμα τα τελευταία χρόνια με τον σύντροφο της  τον Μάνο.Ήταν ευτυχισμένοι . Κάθε μέρα ο Μάνος της έφερνε ένα μπουκέτο λουλούδια και ένα κουτί σοκολατάκια.Κάθε μέρα την έκανε να χαμογελάει, ώσπου μια μέρα της στέλνει ένα γράμμα, που της έγραφε ότι αυτή η σχέση δεν μπορεί να συνεχιστεί άλλο και εκεί ο κόσμος την κατέρρευσε σαν χάρτινος πυργος. Καθε μέρα που περνούσε η ψυχή της Εύας μαραινόταν σαν λουλούδι. Η Εύα δεν άντεχε άλλο στη Αθήνα και αποφάσισε να πάει στη Νέα Υόρκη για να κάνει το μεταπτυχιακό της , το είπε στους γονείς της και μετά έφυγε για την Νέα Υόρκη.

Νέα Υόρκη 2021

Η Εύα ήταν στο κεντρικό δρόμο της Νέας Υόρκης , δεν ήξερε κανέναν, όλοι ήταν χαρούμενοι, γέλαγαν  και διασκέδαζαν ενώ αυτή ήταν στη μέση του δρόμου , το πρόσωπο της άρχιζε να παγώνει το μυαλό της το είχαν θολώσει οι σκέψεις της...

Χαμένη στο πλήθος χωρίς δυνατότητα διαφυγής χωρίς ένα χέρι βοηθείας.

Με τόσα όνειρα ξεκίνησα και τώρα.

ΠΟΙΟΣ μου πήρε ΠΟΙΟΣ με ανάγκασε να βρεθώ σε ένα τόπο που δεν ήθελα.

Ξένη ανάμεσα σε αγνώστους.

Ποιοι είναι όλοι αυτοί Πως βρέθηκαν μαζί μου ξαφνικά ;

Εγώ δεν τους ξέρω.

Προσπαθώ να διαφύγω λίγα όνειρα ζητώ να κάνω για να μπορέσω να προχωρήσω.

Μια ζωή που δε θέλησα να ζήσω και όμως τη ζω εδώ σε μια ξένη χώρα ανάμεσα σε άλλους ανθρώπους που δεν γνωρίζω.

Χάθηκα στο συνονθύλευμα των σκέψεων.

Χάθηκαν όλες οι προσπάθειες να ζήσω πιο όμορφα.

Μια λύπη απέραντη με διαπερνάει.

Δεν θυμάμαι γιατί βρέθηκα εδώ.

Δεν θυμάμαι ποια είμαι.

Ένα κύμα ανέμου με παίρνει με σηκώνει ψηλά στη μνήμη των χαμένων επιθυμιών.

Και όλα αυτά γιατί ;

Έφυγες και με άφησες μόνη μου σε ένα πλήθος.

Έφυγες θάβοντας τα όνειρα μας .Γκρέμισες το πύργο της ευτυχίας μας.

Ξεκινήσαμε μικροί θυμάσαι;

Ζήσαμε όμορφες στιγμές γεμάτες αγάπη φροντίδα.

Πίστευα ότι θα ήταν έτσι για πάντα.

Γελάστηκα οικτρά.

;Έκλαιγα τις νύχτες για σένα.

Έφυγα για να βρω μια λύτρωση.

Στην αρχή ένιωθα οτι θα καταφέρω να ζήσω χωρίς εσένα. 

Ο καιρός περνούσε τόσο ανεπαίσθητα.

ΠΟΙΟΣ μας ζήλεψε τι ακριβώς έγινε και μια μέρα μου είπες αντίο.

Με άφησες μόνη μου και έφυγες για μακριά.

 Εγώ έμεινα μόνη μου.

Η μοναξιά με τυλίγει με πνίγει.

Πρέπει να γυρίσω πίσω να είμαι με δικούς μου ανθρώπους.

Αλλά πάλι .Πώς μπορώ να το κάνω αυτό;

Η ζωή μου τώρα βρίσκεται εδώ.

Έτσι αποφάσισα να συνεχίσω.

Όχι δεν θα με καταρρακώσει η συμπεριφορά σου. Δεν θα γυρίσω ηττημένη.

Θα γυρίσω νικήτρια έστω και χωρίς εσένα όταν κρίνω εγώ ότι είναι ο καιρός κατάλληλος.

Από εδώ και στο εξής θα πιστεύω και θα ακολουθώ μόνο εμένα και τις δικές μου επιθυμίες.

 Χάθηκα στον ορίζοντα που εσύ μου έφτιαξες.

Ζωγράφισες με λουλούδια.

που μου τα έδινες με αγάπη.

Αλλά η αγάπη σου μαράθηκε όπως αυτά.

Δεν μπόρεσες δεν ήθελες να κρατήσει.

Χάθηκες και χάθηκα και εγώ.

Έτσι πίστευα.

Αλλά βρήκα τη δύναμη να συνεχίσω.

Να αναζητήσω τον εαυτό μου που μου σκότωσες.

Να αναζητήσω το χαμένο εαυτό μου.

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Αυτή ήταν η συμμετοχή μου στη Μινι Σκυτάλη #3

Ευχαριστώ πολύ την Mary Pertax για την διοργάνωση του παιχνιδιού