Κυριακή 24 Οκτωβρίου 2021

Η ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΤΗ ΜΙΝΙ ΣΚΥΤΑΛΗ #3

                         Χαμένος Έρωτας



 Αθήνα 2021

Η Εύα ζούσε σε ένα διαμέρισμα τα τελευταία χρόνια με τον σύντροφο της  τον Μάνο.Ήταν ευτυχισμένοι . Κάθε μέρα ο Μάνος της έφερνε ένα μπουκέτο λουλούδια και ένα κουτί σοκολατάκια.Κάθε μέρα την έκανε να χαμογελάει, ώσπου μια μέρα της στέλνει ένα γράμμα, που της έγραφε ότι αυτή η σχέση δεν μπορεί να συνεχιστεί άλλο και εκεί ο κόσμος την κατέρρευσε σαν χάρτινος πυργος. Καθε μέρα που περνούσε η ψυχή της Εύας μαραινόταν σαν λουλούδι. Η Εύα δεν άντεχε άλλο στη Αθήνα και αποφάσισε να πάει στη Νέα Υόρκη για να κάνει το μεταπτυχιακό της , το είπε στους γονείς της και μετά έφυγε για την Νέα Υόρκη.


Νέα Υόρκη 2021

Η Εύα ήταν στο κεντρικό δρόμο της Νέας Υόρκης , δεν ήξερε κανέναν, όλοι ήταν χαρούμενοι, γέλαγαν  και διασκέδαζαν ενώ αυτή ήταν στη μέση του δρόμου , το πρόσωπο της άρχιζε να παγώνει το μυαλό της το είχαν θολώσει οι σκέψεις της...


Χαμένη στο πλήθος χωρίς δυνατότητα διαφυγής χωρίς ένα χέρι βοηθείας.

Με τόσα όνειρα ξεκίνησα και τώρα.

ΠΟΙΟΣ μου πήρε ΠΟΙΟΣ με ανάγκασε να βρεθώ σε ένα τόπο που δεν ήθελα.

Ξένη ανάμεσα σε αγνώστους.

Ποιοι είναι όλοι αυτοί Πως βρέθηκαν μαζί μου ξαφνικά ;

Εγώ δεν τους ξέρω.

Προσπαθώ να διαφύγω λίγα όνειρα ζητώ να κάνω για να μπορέσω να προχωρήσω.

Μια ζωή που δε θέλησα να ζήσω και όμως τη ζω εδώ σε μια ξένη χώρα ανάμεσα σε άλλους ανθρώπους που δεν γνωρίζω.

Χάθηκα στο συνονθύλευμα των σκέψεων.

Χάθηκαν όλες οι προσπάθειες να ζήσω πιο όμορφα.

Μια λύπη απέραντη με διαπερνάει.

Δεν θυμάμαι γιατί βρέθηκα εδώ.

Δεν θυμάμαι ποια είμαι.

Ένα κύμα ανέμου με παίρνει με σηκώνει ψηλά στη μνήμη των χαμένων επιθυμιών.

Και όλα αυτά γιατί ;

Έφυγες και με άφησες μόνη μου σε ένα πλήθος.

Έφυγες θάβοντας τα όνειρα μας .Γκρέμισες το πύργο της ευτυχίας μας.

Ξεκινήσαμε μικροί θυμάσαι;

Ζήσαμε όμορφες στιγμές γεμάτες αγάπη φροντίδα.

Πίστευα ότι θα ήταν έτσι για πάντα.

Γελάστηκα οικτρά.

;Έκλαιγα τις νύχτες για σένα.

Έφυγα για να βρω μια λύτρωση.

Στην αρχή ένιωθα οτι θα καταφέρω να ζήσω χωρίς εσένα. 

Ο καιρός περνούσε τόσο ανεπαίσθητα.

ΠΟΙΟΣ μας ζήλεψε τι ακριβώς έγινε και μια μέρα μου είπες αντίο.

Με άφησες μόνη μου και έφυγες για μακριά.

 Εγώ έμεινα μόνη μου.

Η μοναξιά με τυλίγει με πνίγει.

Πρέπει να γυρίσω πίσω να είμαι με δικούς μου ανθρώπους.

Αλλά πάλι .Πώς μπορώ να το κάνω αυτό;

Η ζωή μου τώρα βρίσκεται εδώ.

Έτσι αποφάσισα να συνεχίσω.

Όχι δεν θα με καταρρακώσει η συμπεριφορά σου. Δεν θα γυρίσω ηττημένη.

Θα γυρίσω νικήτρια έστω και χωρίς εσένα όταν κρίνω εγώ ότι είναι ο καιρός κατάλληλος.

Από εδώ και στο εξής θα πιστεύω και θα ακολουθώ μόνο εμένα και τις δικές μου επιθυμίες.

 Χάθηκα στον ορίζοντα που εσύ μου έφτιαξες.

Ζωγράφισες με λουλούδια.

που μου τα έδινες με αγάπη.

Αλλά η αγάπη σου μαράθηκε όπως αυτά.

Δεν μπόρεσες δεν ήθελες να κρατήσει.

Χάθηκες και χάθηκα και εγώ.

Έτσι πίστευα.

Αλλά βρήκα τη δύναμη να συνεχίσω.

Να αναζητήσω τον εαυτό μου που μου σκότωσες.

Να αναζητήσω το χαμένο εαυτό μου.

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Αυτή ήταν η συμμετοχή μου στη Μινι Σκυτάλη #3

Ευχαριστώ πολύ την Mary Pertax για την διοργάνωση του παιχνιδιού







11 σχόλια:

  1. Έτσι πρέπει! Σαν την ηρωίδα σου πρέπει να βρίσκουμε τη δύναμη μπροστά σε όλες τις δυστυχίες και τους πόνους που μας τυλίγουν και να προχωράμε μπροστά. Ειδικά αν δεν αξίζει αυτός που μας πόνεσε!
    Συναίσθημα και λογικη. Όλες οι ψυχικές καταστάσεις που πέρασε η ηρωίδα σου μας τις περιέγραψες γλαφυρά.
    Μπράβο για τη συμμετοχή σου
    Να σαι καλά
    Φιλάκια Μαρία μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Καλησπέρα Μαρία. Η εικόνα που διάλεξες μπορεί να δώσει μια σειρά προσεγγίσεις και ερμηνείες. Μία από αυτές είναι η μοναχικότητα της ηρωίδας που απεικονίζεται και διαγράφεται με σαφήνεια.
    Η αφήγηση της προσωπικής της ιστορίας, το πως νιώθει, το τι ελπίζει και στο τέλος, τι αποφασίζει, το δίνεις πολύ καλά μέσα στη γραφή σου.
    Η Εύα δηλώνει δυναμικά παρών! Διεκδικεί τη ζωή της και το δικό της μέλλον.
    Μαρία μου χαίρομαι που είσαι εδώ παρέα μας, με μια ακόμα συμμετοχή, στο αγαπημένο μας δρώμενο.
    Καλησπέρα σου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ωραία η ιστορία μιας πληγωμένης καρδιάς που έφυγε αλλά δεν ξέχασε, χάνοντας το άλλο μισό της ένοιωσε τον κόσμο άδειο. Μονόπλευρος έρωτας δυστυχώς! Σ' ευχαριστώ Μαρία μου πολλά φιλιά σου στέλνω!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ένας χωρισμός αφήνει συναισθήματα πίκρας. Ομολογώ πως δεν έζησα ποτέ τέτοιες καταστάσεις και είμαι και σαν χαρακτήρας άνθρωπος που βάζω "τελείες" σε ότι με πληγώνει. Δυσανασχετώ με την πίκρα και την μοναξιά που έβγαλε η ηρωΐδα όμως..έδωσες τα συναισθήματα της με τόσο ευαίσθητα ρομαντικό τρόπο και την σφράγισες με σωστές αποφάσεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Μοναξιά, φόβος αλλά και πίστη ότι μπορεί να τα καταφέρει. Μου άρεσε ιδιαίτερα το αισιόδοξα μήνυμα, που τελικά εκπέμπει το κείμενό σου!
    Την Καλημέρα μου, Μαρία!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Τίποτα δεν είναι δεδομένο.....η Εύα το ανακάλυψε με πολύ σκληρό τρόπο και πήρε τις αποφάσεις της....να φύ6γει μακριά από συγγενείς, γνωστούς, φίλου και να κάνει ένα νέο ξεκίνημα αντιμετωπίζοντας με δύναμη και θάρρος τις δυσκολίες ανάμεσα σε αγνώστους, σε μία ξένη χώρα....Θαρραλέα η απόφασή της και μένουμε με την βεβαιότητα ότι θα αφήσει πίσω της την κακή εμπειρία της σχέσης της και θα προχωρήσει αισιόδοξα κατακτώντας τους στόχους της....Συγχαρητήρια Μαρία γιά την συμμετοχή σου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Κρατάω τον επίλογό σου. Ναι, πάντα πρέπει να βρίσκομαι τον εαυτόν μας και να προχωράμε, κόντρα στη μοναξιά, τον φόβο και ό,τι άλλο μας βασανίζει.
    Καλή εβδομάδα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Οσο και να μας πληγώνουν οι άλλοι Μαρία μου και όσο μακριά και να πάμε για να το αποφύγουμε, αυτό θα βρίσκεται μέσα μας, όμως πρέπει να βρίσκουμε το κουράγιο να συνεχίσουμε την ζωή μας όπως το έκανε και η ηρωίδα σου ...
    Πολύ ωραία η συμμετοχή σου μπράβο σου Μαρία!
    Να περνάς όμορφα ότι και να κάνεις καλο σου βράδυ!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Πολύ ωραία η συμμετοχή σου Μαρία. Μας δίνει την ελπίδα να συνεχίζουμε κόντρα στα συναισθηματικά αδιέξοδα και τις δυσκολίες.
    Μπράβο σου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Οι πιο μεγάλες αποφάσεις παίρνονται μετά από ένα δυνατό πόνο. Όσο κι αν κάποια πράγματα μας τρομάζουν, η αποδοχή να δεχτούμε μια κατάσταση είναι ο μόνος δρόμος προς την έξοδο και ένα βήμα πριν την επούλωση. Σίγουρα μέσα απ’ την αποτυχία βγαίνουμε πιο δυνατοί μαθαίνοντας απ’ τα λάθη μας.
    Ωραία η συμμετοχή σου Μαρία! Μπράβο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Καλό μήνα κι από δω Μαρία μου!! Την καλύτερη απόφαση πήρε η ηρωίδα σου και το μήνυμά σου φωτεινό κι αισιόδοξο!! Καινούρια αρχή!! 😘🍬

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Μου αρέσει να διαβάζω τα σχόλια σας