Τα γνωμικά εμπνεύουν#1-Η συμμετοχή μου

                                                              Ο χορός

 

Πήρε το βιβλίο από τη βιβλιοθήκη .Το άνοιξε στη σελίδα  που   είχε σημειώσει το προηγούμενο  βράδυ και άρχισε να διαβάζει.

Η κατάθλιψη στην οποία είχε περιέλθει εδώ και έξι μήνες, από την στιγμή δηλαδή που χώρισε μετά από  δέκα χρόνια γάμου , δεν έλεγε να την αφήσει .

Προσπαθούσε να ξεφύγει να την ελέγξει άλλα μάταια .

 Βεβαία  είχε λίγο βελτιωθεί από  τότε που πήγε σε αυτήν την καλή ψυχολόγο που της είχε προτείνει η αδελφή της  για να ζητήσει βοήθεια

 Αλλά ένιωθε ότι είχε πέσει σε ένα τέλμα αρνιόταν  να ζήσει, να περνά  όμορφες στιγμές.

 Άρχισε να διαβάζει αυτό το βιβλίο για να ξεφύγει.

Είχε δει την ταινία και  αγόρασε  το βιβλίο γιατί της είχε κάνει εντύπωση ο ανήσυχος χαρακτήρας του συγγραφέα, η διαρκής αναζήτηση του, τα ιδεώδη του.

Και τότε… συνέβη.  

Βγήκε ξαφνικά ο ήρωας από το βιβλίο ζωντάνεψε. μπροστά της και άρχισε να χορεύει στο ρυθμό της μουσικής που  γέμισε το δωμάτιο…

Στην αρχή κουνήθηκε  αργά με  νωχελικές κινήσεις, τα πόδια σταυρωτά  στη γη , τα χέρια ψηλά , άρχισε να κινεί όλο το σώμα αρμονικά  η μουσική τον συνεπήρε.

Ο χορός έγινε γρήγορος έντονος, η μουσική άλλαξε έγινε πιο δυνατή, η γη σείεται, ο ουρανός θεριεύει, η  θάλασσα γαλήνια στην αρχή, αγρίεψε τα κύματα παρέσυραν την άμμο στα βαθιά.

Η ζωή είναι μια σταλιά  Ζήσε την κάθε στιγμή έντονα, δυνατά σαν να μην υπάρχει αύριο, τα λόγια μπερδεύτηκαν  με την μουσική.

Η ζωή είναι μικρή Δεν σταματά από ένα άσχημο ατυχές συμβάν .

Συνέχισε να ζεις, όχι απλά να υπάρχεις,  χωρίς περιορισμούς και στενόχωρες καταστάσεις. Απόλαυσε την .

Ο χορός κράτησε αρκετή  ώρα με  χάρη και ομορφιά. Έβγαινε από την καρδιά  από την  ψυχή από το μυαλό όλα έγιναν ένα.

 Πήρε  το σαντούρι του και συνέχισε να παίζει .

Μια γλυκιά μελώδια αναδύθηκε και την τύλιξε .

Αγάπησε τον εαυτό σου και αυτούς που αξίζουν πραγματικά ,.προχώρα για τα απέραντα ταξίδια της ύπαρξης . Τα ωραία πράγματα είναι  μπροστά σου  Γνώρισέ τα, κάνε τα   δικά σου. Μέχρι να σου κοπεί η ανάσα από το γέλιο, το χορό του έρωτα.

Βγες έξω, χαμογέλα, τραγούδα, χόρεψε, γνώρισε ανθρώπους, κάνε φίλους.

Θα δεις η ζωή θα σε ανταμείψει .

Βλέποντας να διαδραματίζονται όλα αυτά μπροστά της αισθάνθηκε έκπληξη,  δέος.  Αναρωτήθηκε αν συμβαίνουν στην πραγματικότητα ή αν τα φαντάζεται, αν τα ονειρεύεται.

Η μουσική σταμάτησε ξαφνικά όπως είχε αρχίσει

Χτύπησε το τηλέφωνο. Σηκώθηκε αργά .

Η αδελφή της  τη  ρώτησε αν θα ήθελε να πάνε για πεζοπορία στο βουνό

Άλλες φόρες αρνιόταν κατηγορηματικά άλλα τώρα…

Το πέπλο που σκέπαζε τις σκέψεις της  και δεν την άφηνε να δει καθαρά παραμερίστηκε. Οι φόβοι της έφυγαν.

Θα αρχίσω πάλι από την αρχή, θα αρχίσω να ζω πάλι σκέφτηκε.

 Αρκετά θρήνησα .

 Αποφασισμένη, χωρίς ενδοιασμούς, άνοιξε την πόρτα και βγήκε στην ζωή στη χαρά και γιατί όχι σ’ ένα νέο έρωτα.

Ζούσε…

Το ταξίδι της ζωής είναι υπέροχο όταν ξέρεις να το απολαμβάνεις, όταν το χαίρεσαι με όλο σου το είναι,  να  ζεις στο έπακρο την κάθε μέρα .

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Αυτή είναι η συμμετοχή μου στο δρώμενο της Mary Pertax

Τα γνωμικά εμπνεύουν#1

ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΤΗΝ ΜΑΙΡΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΦΙΛΟΞΕΝΙΑ

ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΟΛΟΥΣ ΠΟΥ ΜΕ ΨΗΦΙΣΑΝ 

ΟΛΕΣ ΟΙ ΣΥΜΜΕΤΟΧΕΣ ΗΤΑΝ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΕΣ 

ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ ΣΤΗΝ ΜΑΡΙΑ ΚΑΝΕΛΛΑΚΗ  ΠΟΥ ΚΕΡΔΙΣΕ