Πέμπτη 11 Ιουνίου 2020

Σαν τα παραμύθια της γιαγιάς




   Σαν τα παραμύθια της γιαγιάς 


  <<Γιαγιά αγκάλιασε με …
Αγκάλιασε με και πες μου πάλι ένα παραμύθι Ξέρεις πόσο μου αρέσουν τα παραμύθια σου γιαγιά μου .
Ω πόσο σε αγαπώ γιαγιά >>…
Η παιδική φωνούλα διέσχισε τον διάδρομο πέρασε την κουζίνα και κατέληξε στο σαλόνι .
Η Δανάη φοιτήτρια πια της ιατρικής αναπολούσε τα παιδικά της χρόνια κοιτάζοντας το άλμπουμ με τις φωτογραφίες
Τι όμορφα χρόνια ήταν εκείνα όταν τα καλοκαίρια πήγαινε στο χωριό με τα δίδυμα αδέλφια της την Ελενίτσα και τον Παναγιώτη τότε που όλα ήταν ξένοιαστα και διασκεδαστικά .
Ατελείωτες ώρες παιγνίδι μπάνια στη θάλασσα περίπατοι στην προκυμαία .
‘Ήταν τόσο όμορφο το παραθαλάσσιο χωριό  από όπου καταγόταν η μητέρα της. Ήταν τόσο όμορφη η ζωή τους χωρίς  έννοιες και προβλήματα .
Και οι παππούδες της Πόσο αγαπούσαν φρόντιζαν και προστάτευαν τα εγγόνια τους
Μερικά καλοκαίρια έρχονταν και τα ξαδέλφια της Ήταν τα παιδιά της αδελφής της μητέρας της: Ο Θανασάκης και η Καιτούλα .
Τότε γινόταν ένας μικρός χαμός με  όλα αυτά τα παιδιά να τρέχουν να φωνάζουν να γελάνε ‘Όλοι όμως ήταν χαρούμενοι, ευτυχισμένοι.
Και έκαναν όνειρα… Να τελειώσουν το σχολείο να περάσουν στο πανεπιστήμιο να βρουν μια καλή δουλειά να κάνουν αργότερα την δική τους οικογένεια .
Η Δανάη κοιτούσε τις φωτογραφίες και θυμόταν .. Η γιαγιά της έφυγε από κοντά τους εντελώς ξαφνικά το καλοκαίρι που πέρασε στο πανεπιστήμιο
Λίγο αργότερα έχασαν και τον παππού Από στενοχώρια είπαν. Δεν μπορούσε να ζήσει χωρίς την γιαγιά
<<Γιαγιά πες μου ένα παραμύθι…
Πόσο αγαπάω τα παραμύθια σου γιαγιά>>.
  Η φωνή ξανακούστηκε πιο δυνατά και την μετέφερε στο καλοκαίρι εκείνο που είχε πάει στο χωριό για τελευταία φορά πριν περάσει στο πανεπιστήμιο.
Διάβαζε για τις εξετάσεις Ήθελε να περάσει στην ιατρική να προσφέρει τις υπηρεσίες της στον συνάνθρωπο Να δώσει τον όρκο του Ιπποκράτη
Το μεγάλο της όνειρο . Και τα παραμύθια της γιαγιά της που τόσο την ξεκούραζαν από το διάβασμα και την αδιάκοπη  προσπάθεια της.

Πριν από 5 χρόνια…
Η Δανάη ένιωσε την καρδιά της να χτυπά δυνατά από το άγχος εκείνη την ώρα έπεσε το στυλό της στο πάτωμα , προσπαθούσε άλλα μάταια είχε εξαφανιστεί σαν η γη να τον κατάπιε , άρχισε να  νευριάζει η Δανάη,
άρχισε να φωνάζει που είναι το στυλό μου και έριξε όλα τα βιβλία της και τις σημειώσεις της κάτω στο πάτωμα.
Τότε η γιαγιά της χτυπά την πόρτα και ερωτάει:
-<<Δανάη είσαι καλά>>;
 Ένα κλάμα ακούστηκε , ανοίγει την πόρτα η γιαγιά της και βλέπει το κακό χαμό .
-<<Ηρέμησε Δανάη μου μην αγχώνεσαι και μην κλαις , δεν πειράζει τώρα αν δεν περάσεις τις εξετάσεις δεν θα γίνει και το τέλος του κόσμου>>.
-<<Έχεις δίκιο  γιαγιά άλλα θέλω να γίνω γιατρός δεν θέλω να αποτύχω>>.
-<<Δεν θα αποτύχεις Δανάη μου γιατί είσαι άξια για γιατρός και σου αρέσει το διάβασμα και η ιατρική άλλα σιγά- σιγά όλα θα γίνουν>>.
-<<Εντάξει γιαγιά>> είπε η Δανάη.
-<<Έχω φτιάξει γλυκό του κουταλιού βύσσινο που ξέρω ότι σου αρέσει να σου φέρω λίγο>>;
- <<Ναι γιαγιά είπε η Δανάη >>. Το βράδυ η Δανάη γύρισε από την παραλία που είχε πάει με κάποιες φίλες της , αμέσως ξάπλωσε στο κρεβάτι και φωνάζει την γιαγιά της .
 Η γιαγιά της την ερωτάει: -<<Τι έπαθες Δανάη μου>>;
-.<<Θέλω παραμύθι όπως παλιά >>απάντησε η Δανάη,
-<<Άλλα τώρα μεγάλωσες και μεγάλωσα και εγώ >>της είπε η γιαγιά της.
 <<Οι παλιές συνήθειες δεν κόβονται>> απάντησε η Δανάη. Μετά το τέλος του παραμυθού η γιαγιά της την φιλά στο μέτωπο και της λέει καληνύχτα και όνειρα γλυκά…
<<Όνειρα γλυκά γιαγιά μου.
Σε αγαπάω.
Και εγώ σε αγαπάω γλυκιά μου>>.
Και τα κατάφερε. Φοιτήτρια της Ιατρικής πια θα τελείωνε την σχολή της και θα έκανε την πρακτική της σε μεγάλο νοσοκομείο της Αθήνας .
Θα γνώριζε έναν συνάδελφό της και θα έκαναν μια ωραία οικογένεια .
Όνειρα γλυκά… και παραμυθένια..
Η ζωή όμως είναι απρόβλεπτη
Σε μερικά χρόνια από τώρα η Δανάη θα ζούσε κάτι τρομερό κάτι που δεν περίμενε ότι θα ζούσε .

5 χρόνια αργότερα.
Όπως όλοι οι γιατροί .όπως όλο το νοσηλευτικό προσωπικό στην Ελλάδα και σε όλο τον κόσμο η Δανάη θα ριχνόταν  στην μάχη για να σώσει ανθρώπους από τον φονικό ιό που θα μάστιζε τον κόσμο .
Τόσοι άνθρωποι άρρωστοι τόσοι θάνατοι  πως αντέχονται;
Η Δανάη από το πρωί μέχρι το βράδυ μαζί με τον άντρα της θα δίνουν τις μεγάλες μάχες να σώσουν  ανθρώπους κάτω από αντίξοες συνθήκες .
Ένα απόγευμα έπαιρνε μια ανάσα στο σαλόνι του σπιτιού της ,  κοιτώντας το άλμπουμ με τις παλιές φωτογραφίες, να πάρει κουράγιο και δύναμη από την παρουσία της γιαγιά της, όπως τότε που διάβαζε για να περάσει στο πανεπιστήμιο και η γιαγιά της για να την ευχαριστήσει, της έφερε γλυκό του κουταλιού το αγαπημένο της και την ενθάρρυνε για να συνεχίσει την προσπάθεια της.
Όνειρα γλυκά γιαγιά μου..
Ξαφνικά χτύπησε το τηλέφωνό της .
-<<Πρέπει να έρθεις αμέσως Θέλουμε βοήθεια Έφεραν και άλλους>>
Έπρεπε να επιστρέψει στο νοσοκομείο .Το καθήκον την καλούσε
Αχ Θεέ μου .!
Να περάσει γρήγορα αυτός ο εφιάλτης Να είναι σαν ένα παραμύθι της γιαγιάς
Ένα παραμύθι με ευχάριστο τέλος
Πήρε τα κλειδιά της και άνοιξε την πόρτα Ο αγώνας θα συνεχιζόταν μέχρι την τελική νίκη.
Άλλα μέσα της έβλεπε ότι η νίκη θα ήταν πολύ κοντά γιατί υπάρχει και θα υπάρχει πάντα η ελπίδα.

Αυτή είναι η Συμμετοχή μου στη Φωτο-Συγγραφική Σκυτάλη #5
Ευχαριστώ την Ρένα για την υπέροχη λέξη και εικόνα. 
Με τη σειρά μου παραδίνω την σκυτάλη στη Onirokosmo με τη λέξη Συμπόνια και την φωτογραφία

.Τρία συναισθήματα που μοιάζουν με αγάπη αλλά δεν είναι ...





13 σχόλια:

  1. Μαρία μου συγχαρητήρια για την ζεστή, ανθρώπινη, πανέμορφα γραμμένη ιστορία σου που σημαδεύει την παρθενική σου συμμετοχή στην Σκυτάλη μας. Σ' ευχαριστώ πολύ! Με γέμισες θαλπωρή διαβάζοντάς την. Μπράβο κορίτσι μου! Πολύ ωραία η εικόνα και η λέξη για την Μαριάννα! Να είσαι καλά και καλή μας συνέχεια γεμάτοι από την ελπίδα που μας δίνει το κείμενο σου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Καλημέρα Μαρία μου
    Ωραία η συμμετοχή σου. Ανθρώπινη και τιμή για τους γιατρούς που πασχίζουν στη μάχη με τον ιο.
    Συγκινητική η παρουσία της γιαγιάς, δίνει ρομαντική νότα στη διήγησή σου
    Και το χθες, το σήμερα και το αύριο ωραία δόθηκαν μέσα από το κείμενο
    Η εικόνα για τη Μαριάνα καθώς και η λέξη δυνατές και οι δυο
    Καλή της επιτυχία
    Καλό Σ/Κο να περασεις

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Καλημέρα
    Μέσα από μια πορεία σαν παραμύθι έκανες μια πολύ ωραία σύνδεση ανάμεσα στο παρελθόν και στο παρόν και έδωσες μια αισιόδοξη νότα για το μέλλον.
    Πολύ τρυφερή η συμμετοχή σου στη σκυτάλη.
    Η φωτογραφία που κάνεις πάσα στη Μαριάννα καταπληκτική.
    Καλό Σαββατοκύριακο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Βρε Μαρία μου καλησπέρα σου.
    Μας γέμισες συγκίνηση, ανθρωπιά, πολύ δυνατά συναισθήματα απλωμένα παντού στη ζωή μας. Σε πρόσωπα αγαπημένα, σε μνήμες, σε νοσταλγίες, σε αγώνες και ελπίδες.
    Μπράβο καλή μας φίλη. Ειλικρινά με γέμισε πολύ συγκίνηση η ιστορία σου. Πόσο απλό, όμορφο, ρεαλιστικό. Γεμάτο ανθρωπιά. Με τη γιαγιά κεντρικό πρόσωπο να μεταλαμπαδεύει την ελπίδα της στο σήμερα.

    Ειλικρινά ένα μεγάλο ευχαριστώ απ την καρδιά μου.

    Και η λέξη σου με την εικόνα σου, εξαίρετη παρακαταθήκη για την Μαριάννα.
    Να είσαι καλά Μαρία μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Πόσο με άγγιξε η διήγηση σου..Με μεγάλωσε μία γιαγιά όταν οι γονείς μου φοιτητές ήταν πεσμένοι στα βιβλία τους. Όταν τελείωσαν με τα διπλώματα τους και με πήραν κοντά τους ο χωρισμός από αυτήν ήταν τραυματικός. Όταν την έχασα ήμουν δίπλα της..Όταν έγινα γιαγιά έλεγα συνέχεια παραμύθια στην εγγονή μου και τέλος τα έγραψα σε ένα μικρό βιβλίο. Δεν ξέρω αν θα με θυμούνται όταν φύγω μα οι αναμνήσεις φθάνουν. Τέλος " δένεις" την τρυφερότητα με το σήμερα, με τον άνθρωπο που θα βοηθήσει τον..άνθρωπο και σκέπτομαι πως η γιαγιά έβαλε τα θεμέλια όπως ακριβώς η δική μου. Συγχαρητήρια, το λάτρεψα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Τρυφερό και συγκινητικό, δένει ταιριαστά -σαν γλυκό του κουταλιού- με τη σημερινή ζοφερή πραγματικότητα. Μαρία μου, συγχαρητήρια για τη συμμετοχή σου! Δεν είναι φανταστική ιστορία, κάποιοι το βιώνουν στο πετσί τους και μέσα απ' το κείμενό σου, ήρθαμε πιο κοντά σ' αυτούς τους "ήρωες".
    Καλή συνέχεια στις δημιουργίες σου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Τί ωραία που παρουσίασες το παρελθόν το παρόν και το μέλλον!
    Μια ιστορία γλυκιά που σε όλους μας φέρνει αναμνήσεις.
    Συγχαρητήρια Μαρία μου.
    Η εικόνα και η λέξη που δίνεις στην Μαριάννα πολύ δυνατές.
    Να είσαι καλά και φιλάκια πολλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Γεμάτη τρυφερότητα η ιστορία σου Μαρία μου και πως να μην είναι αφού το κεντρικό σου πρόσωπο είναι η γιαγιά...
    Είναι εκείνες που οι θύμησες τους μας κάνουν να τις νοσταλγούμε αφού μόνο καλά συναισθήματα μας κάνουν να νιώθουμε και προπαντός όταν μεγαλώσουμε και κάνουμε τα όνειρα μας πραγματικότητα..
    Συνδύασες πολύ όμορφα παρελθόν και παρόν και μάλιστα με το θέμα που ταλανίζει όλο τον κόσμο..μπράβο σου κορίτσι μου...
    Υπέροχη και η εικόνα που επέλεξες για την Μαριάννα...
    Να περνας όμορφα ότι και να κάνεις καλό σου βράδυ.. φιλιααα!!😃

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Μαρία μου, πόσο γλυκιά και όμορφη η συμμετοχή σου! Αχ αυτή η γλύκα των γιαγιάδων μας. Κι εγώ αναπολώ τη δική μου γιαγιά και πάντα χαμογελάω όταν τη σκέφτομαι. Η ηρωίδα σου έκανε το όνειρό της πραγματικότητα. Μπορεί τώρα να ζει από πρώτο χέρι την τρέλα που βιώνει όλος ο κόσμος όμως μου αρέσει που στο τέλος βάζεις την ελπίδα. Ναι, φίλη μου, πρέπει να σκεφτόμαστε θετικά και να συνεχίσουμε να ελπίζουμε. Συγχαρητήρια για το κείμενό σου. Η φωτογραφία για τη Μαριάννα μας, υπέροχη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Πολύ όμορφο το πέρασμα, από το παρελθόν στο παρόν και το μέλλον και με μια αύρα παραμυθιού πέρασες ωραίες εικόνες και μηνύματα.
    Μπράβο σου! Πολύ όμορφη η ιστορία σου!
    Καλή εβδομάδα με χαμόγελο :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Κατ΄αρχάς, να ευχαριστήσω για την υπέροχη λέξη και εικόνα που επέλεξες για μένα! Χαρά μου που θα συμμετάσχω με αυτές!
    Η ιστορία σου πολύ ανθρώπινη, τρυφερή και γεμάτη ευαισθησία, με παρέσυρε συναισθηματικά στο διάβασμά της. Τι πιο όμορφο και σημαντικό να πραγματοποιεί και να ζει κανείς τα όνειρά του, όπως η ηρωίδα της ιστορίας σου! Πολλά μπράβο και συγχαρητήρια κι από μένα, φίλη μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Πολύ όμορφη ιστορία γεμάτη ανθρωπιά κι ευαισθησία. Από αυτές που χαίρεται κανείς να διαβάζει!
    Την απόλαυσα και σ' ευχαριστώ γι' αυτό, Μαρία!
    Καλώς όρισες στη φωτο-συγγραφική παρέα!
    Φιλιά
    Μαρίνα
    ΥΓ. Πολύ ωραία φωτογραφία διάλεξες για τη Μαριάννα μας, με μια λέξη, που σίγουρα θα της δώσουν εξαιρετική έμπνευση!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Μου αρέσει να διαβάζω τα σχόλια σας