Σάββατο 30 Μαρτίου 2019

ΦΩΤΕΙΝΟ ΜΟΝΟΠΑΤΙ


                          


                               ΦΩΤΕΙΝΟ ΜΟΝΟΠΑΤΙ

Πέρασα από εκεί που ήταν σκοτεινά
Ήμουν χαρούμενη τότε .
Ήμουν στα σύννεφα ψηλά, με μια εξουσία
περίεργη στα χέρια μου, κρατώντας, προχωρούσα
εκεί που ήταν λουλούδια  την αυγή ,το φως το μεσημέρι,
την νύχτα γλυκά με νανούριζαν στο κήπο τα ζουζούνια.
Ήταν ο παράδεισος της λησμονιάς, του πόνου η λιακάδα,
η φουρτούνα της θάλασσας ,
τα κύματα ξεσπούσαν στα βράχια
της θλίψης.
Το χάρισμα που ήρθε ξαφνικά χτύπησε την πόρτα της ζωής  μου.
Μου έδωσε την συνέχεια της ψυχής,
μια στάλα δόξα ήθελα, μια χαρά στη ματαιότητα του δρόμου.
Ήμουν χαρούμενη τότε, που σε είδα στη ζωή  της πόλης.
Που τραβήξαμε τον δρόμο της αναμονής.
Όλα έγιναν ένα θαύμα, μια πομπή συναισθημάτων.
Ήμουν χαρούμενη τότε.
Ένιωθα  και ήμουν χαρούμενη .
Γνώρισα ανθρώπους, γνώρισα εσένα, τη φύση. τον ουράνιο θόλο.
Η βροχή έπεφτε, έδινε ζωή , ο ήλιος έδινε νιότη
Τα πουλιά έδιναν δύναμη να πετάξουμε να δούμε άλλους κόσμους .
άλλες θάλασσες, άλλες σκέψεις.
Δεν ήταν για πολύ…..
Σε μια ώρα έγιναν στάχτη μαύρισαν στη φωτιά των δακρύων.
Στην παλίρροια, στη ριπή του ανέμου, έγιναν καπνός.
Έφυγα για το μακρύ ταξίδι χωρίς έλεος, χωρίς μετάνοια
Δεν υπάρχει άφεση ,ούτε συναίσθημα
Όχι δεν είμαι πια χαρούμενη
Δεν υπάρχω  για να είμαι χαρούμενη 



Αφιερώνεται στους νεκρούς από την φωτιά στο Μάτι. 

 ❇❇❇❇❇❇❇❇❇❇❇❇❇❇❇❇❇❇❇❇❇❇❇❇❇❇





15 σχόλια:

  1. Αγαπητή φίλη, αν αναγραφόταν η αφιέρωση εξ αρχής, σίγουρα το "Φωτεινό μονοπάτι" θα παρέμενε στην κορυφή! Που να φανταστούμε πως το είχες αφιερώσει στους νεκρούς από την φωτιά στο Μάτι;...
    Καλή συνέχεια!
    Από http://mariakolovouroumelioti.blogspot.com

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Και εγώ δεν φανταζόμουν ότι μπορούμε να βάζουμε αφιέρωση εξ΄αρχής Κανείς μέχρι τώρα δεν το έχει κάνει. Σε ευχαριστώ για την επίσκεψη και το σχόλιο σου Καλή συνέχεια και σε σένα.

      Διαγραφή
  2. Καλή αρχή, Μαρία μου! Να συνεχίσεις να γράφεις γιατί το έχεις! Φιλιά πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. αχ Μαρία μου με την αρχική φωτο στο μπλογκ σου , ένοιωσα σαν να είμαι εκεί , όπως το 2016 που τα είδα από κοντά πολλά αξιοθέατα του Παρισιού και τα συγκεκριμένα που εχει η φωτο σου , Σηκουάνα, βόλτα με τα ποταμόπλοια, Πύργο του Αιφελ

    μπράβο για τη συμμετοχή σου
    για όλα υπάρχει η πρώτη φορά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Σε ευχαριστώ Δελφινάκι. Την φωτογραφία την έχω και στον υπολογιστή μου στο γραφείο μου. Την λατρεύω.!!! Απλώς με αυτό το ποίημα περίμα να να πάω καλύτερα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Μαρια μου ενα θα σου πω φιλη μου την συμμετοχη μας καθε φορα την στελνουμε στο παιχνιδι..γιατι ότι ειναι γραμμενο ειναι απο την καρδια μας οπως το δικο σου υπέροχο φωτεινό μονοπάτι που πολύ καλα εκανες και το εγραψες εδω στο τελος πως το αφιερωνεις στους ανθρωπους που χαθηκαν στο Μάτι..
    Νομιζω οτι οι συμμετοχες ολων οταν διαβαζονται στον χωρο τους παίρνουν άλλη διασταση οπως η δικη σου.. και δεν εχουν σημασια οι βαθμολογιες ειναι απλα το τυπικό του παιχνιδιού...γι αυτο και λέγεται παιχνιδι των λεξεων..
    Εκανες πολύ καλη αρχή.. να συνεχισεις να γραφεις γιατί το εχεις..και εξ αλλου γραφουμε πρωτα για μας και μετα για τους αλλους..
    Να είσαι καλα και να περνας ακομα καλύτερα.. καλο σου Σαββατοκυριακο φιλακιααα!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Καλωσόρισες στην παρέα! Εύχομαι πάντα φωτεινές συμμετοχές!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Καλωσόρισες στην παρέα! Μπράβο για τη συμμετοχή!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Μαρία μου εγώ θα σου δώσω συγχαρητήρια για την εξαιρετική σου συμμετοχή!
    Η βαθμολογία είναι ένα τυπικό και μάλλον άχαρο κομμάτι του παιχνιδιού.
    Μη σε πτοεί καθόλου αυτό....δε σημαίνει ότι δεν άρεσε η δική σου συμμετοχή!
    Σε ευχαριστώ πολύ που ήσουν μαζί μας και σου εύχομαι καλή συνέχεια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εγώ σε ευχαριστώ Μαρία μου για την φιλοξενία στο δρώμενο και σε συγχαίρω για την τέλεια διοργάνωση του παιγνιδιού!!! Σου εύχομαι τα καλύτερα!!!

      Διαγραφή
  9. Συγκινητικό το ποίημά σου, αφιέρωμα, στους αθώους νεκρούς Μαρία μου....Συγκλονιστικοί οι στίχοι σου :
    "Σε μια ώρα έγιναν στάχτη μαύρισαν στη φωτιά των δακρύων.
    Στην παλίρροια, στη ριπή του ανέμου, έγιναν καπνός.
    Έφυγα για το μακρύ ταξίδι χωρίς έλεος, χωρίς μετάνοια
    Δεν υπάρχει άφεση ,ούτε συναίσθημα
    Όχι δεν είμαι πια χαρούμενη
    Δεν υπάρχω για να είμαι χαρούμενη "

    Συνέχισε να γράφεις και φυσικά να συμμετέχεις στο παιχνίδι, η βαθμολογία είναι ασήμαντο τυπικό , το σημαντικό είναι να γράφουμε και να εκφραζόμαστε....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ Κλαυδία μου για τα καλά σου λόγια. Να είσαι πάντα καλά.

      Διαγραφή

Μου αρέσει να διαβάζω τα σχόλια σας