Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΟΣ

 

                                                             Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΟΣ

Η Αμαλία από μικρή με μια φωτογραφική μηχανή στο χέρι.

Λάτρευε να πηγαίνει εκδρομές , ταξίδια αλλά και περιπάτους στην πόλη να βγάζει φωτογραφίες τοπία,πουλιά και ζωάκια,

μνημεία ,ανθρώπους του μόχθου σε διάφορες στιγμές,τις  ασχολίες τους.

Αποφάσισε να σπουδάσει φωτογράφος για την ενασχόληση της με την φωτογραφία σε επαγγελματική βάση.

Μετά από λίγα χρόνια κατάφερε να  τελειώσει τις σπουδές της και να πάει στο εξωτερικό με σκοπό να τις συνεχίσει.

Παράλληλα βρήκε δουλειά σε μια εφημερίδα που κάλυπτε πολεμικά ρεπορτάζ σε διάφορες γωνιές του πλανήτη.

Κάποια στιγμή την έστειλαν μαζί με ρεπόρτερ στην εμπόλεμη ζώνη στην Συρία για να καλύψουν τα γεγονότα.

Φωτογράφιζε την ματαιότητα, την φρίκη του πολέμου σκοτωμένα παιδιά βομβαρδισμένα σπίτια πρόσφυγες που έφευγαν από την πατρίδα τους για να κάνουν μια νέα αρχή σε ειρηνικό περιβάλλον.

Μια στιγμή ήταν αρκετή να γίνει το κακό.

Μια βόμβα έσκασε πολύ κοντά της .

Η μηχανή έπεσε από το χέρι της το αίμα ανάβλυσε και τύλιξε τα πάντα.

Έγινε και η ίδια μια φωτογραφία ενός φρικιαστικού πολέμου ενός κόσμου που αυτοκαταστρέφεται.

Η Έλλη Σουγιουλτζόγλου -Σεραϊδάρη γνωστή στην Ελλάδα και στο εξωτερικό ως Nelly υπήρξε η πρώτη γυναίκα φωτογράφος στην Ελλάδα.

Γεννήθηκε 23 Νοεμβρίου 1899 στο Αϊδίνι της Μικράς Ασίας.

Πέθανε στις17 Αυγούστου 1998.

Διακρίθηκε για την τέλεια τεχνική και την επιμέλεια της στον σκοτεινό θάλαμο .Η αφομοιωτικη της ικανότητα θεωρήθηκε φαινόμενο.

Το φυσικό φως ,το ανθρώπινο σώμα σαν γλυπτό καο ο χώρος σφράγισαν την καλλιτεχνική προσωπικότητα της.

Από τα πρώτα θέματα ήταν οι ξεριζωμένοι πρόσφυγες αλλά και τα πορτρέτα της καλής κοινωνίας.Το 1985 χάρισε τις φωτογραφικές της μηχανές και το αρχείο της πάνω από 10.000 πλάκες στο μουσείο Μπενάκη.

Διακρίθηκε με εκδόσεις πλήθους λευκωμάτων εκθέσεις και την απονομή του Ταξιάρχη του Φοίνικα,το βραβείο Γραμμάτων και Τεχνών από την Ακαδημία Αθηνών το 1996

Η Βούλα Παπαϊωάννου γεννήθηκε στις 18 Σεπτεμβρίου 1898 στην αρχή γράφτηκε στη σχολή καλών τεχνών για να σπουδάσει ζωγραφική αλλά την κερδίσε η φωτογραφία.Για αυτην η φωτόγραφια ήταν επάγγελμα και ερασιτεχνικός μαζί Υπήρξε η φωτογράφος της κατοχής αφού πριν είχε ασχοληθεί με την φωτογράφηση αρχαιοτήτων και τοπίου.

Ζήτησε να πρόσφερει τις υπηρεσίες της στην αγωνιζόμενη Ελλάδα σαν πολεμική ανταποκρίτρια αίτημα που δεν έγινε δεκτό λόγω του φύλου της.

Τότε άρχισε να φωτογραφίζει σκηνές της κατοχικής Αθήνας  στιγμιότυπα με τον άμαχο πλυθησμό θεατρικές επιθεώρησεις  που διακωμωδούσαν  τον Μουσολίνι ,την υποδοχή των τραυματιών την ετοιμασία του ρουχισμού από τις γυναίκες για τους στρατιώτες τους  με κρυφή κάμερα αφού οι μηχανές είχαν απαγορευτεί.

.Το 1976 παρέδωσε το σύνολο του έργου της στο Μουσείο Μπενάκη.ενω το 1989 έγινε η πρώτη της ατομική έκθεση.

Πέθανε το 1990

Αυτή είναι η συμμετοχή μου στη Μίνι Σκυτάλη#4 που διοργανώνει με μεγάλη επιτυχία η Mary Pertax